Απαράδεκτη Πρωτοχρονιά

Το τελευταίο post για το 2010 του blog μας είναι εξαιρετικά αφιερωμένο σε μια μεγάλη, διαχρονική και αγαπημένη 90ίλα. Καιρό τώρα σκεφτόμασταν να κάνουμε το συγκεκριμένο post , και πιστεύω πως του αξίζει ο τίτλος του Χριστουγεννιάτικου / Τελευταίου-μεγάλου-post-της χρονιάς.

Φιλοι και φίλες, αγόρια και κορίτσια, ας αποχαιρετίσουμε το 2010 παρέα με την σειρά που κατα 90% αποτελεί την απάντηση καθε ενήλικα στην ερώτηση "Ποιο είναι το καλύτερο σίριαλ που έχει παιχτεί ποτέ στην ελληνική τηλεόραση ?".

"ΟΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ" .

Κατα την ταπεινή προσωπική  90's γνώμη μου είναι η καλυτερότερη και γαμιστερότερη (συγνωμη για την εκφραση) σειρα όλων των εποχών! Και δεν ειναι τυχαίο που 20 χρόνια μετά γελάμε ακόμα με τα αστεία της και ψάχνουμε τα επεισόδια στο internet. 

Η σειρά είναι ενα καθαρό και αντιπροσωπευτικό δείγμα της 90's ελληνικης κουλτούρας καθως άρχισε το 1991 και τελείωσε την πρωτοχρονιά  του 1993 με το εορταστικό πρωτοχρονιάτικο επεισόδιο με τίτλο "Απαράδεκτη Πρωτοχρονια" . Και αυτός είναι και ένας απο τους  λόγους που διάλεξα την συγκεκριμένη χρονική περίοδο για να κάνω το post. (Ειναι απο τα λιγα σιριαλ που εκαναν εορταστικό μεγάλο επεισόδιο και παιχτηκε το βραδυ της πρωτοχρονιας).

Δεν ξέρω πως το πετυχαν να ταιριάζουν τόσο πολυ οι ηθοποιοί με τους ρόλους αλλά και μεταξύ τους, και να έχει τοσο πετυχημένες ατάκες, αλλά για μένα οι Απαραδεκτοι είναι μια ελληνική εκδοχή των Friends όσο υπερβολικό και να ακούγεται αυτο! Αν το σκεφτείτε πάντως έχουν πολλά κοινα !!5 πρωταγωνιστές και στα 2, μένουν σε 2 απέναντι διαμερίσματα . Ισως τα friends εμπνεύστηκαν απο τους απαράδεκτους! χαχα!

Δυστυχώς όταν πρωτοπροβαλόταν η σειρά ήμουν πολύ μικρή, αλλά ευτυχώς το mega ξαναπρόβαλε τα επισόδεια το 2004 και μετά τα απέκτησα και σε video στον υπολογιστή οπότε και τα έλιωσα! Πλέον τα επεισόδια υπάρχουν σχεδόν όλα στο internet και τα έδιναν και πολλές εφημερίδες/περιοδικά κατά καιρούς, οπότε δεν είναι πια τόσο δυσεύρετα.

Αγαπημένα επεισόδια (κατα την γνώμη μου και με δυσκολία βέβαια γιατι μ'αρεσουν παρα πολλα):

Ποιητική βραδιά . Για όσους δεν θυμούνται είναι το επεισόδιο που μια γνωστή του Σπύρου οργνώνει ποιητική βραδιά και αποφασίζει και η δήμητρα να ασχοληθεί με την ποιήση. Εχει την υπέρτατη σκηνή που είναι μαζεμένοι στην βραδιά ποίησης και ακολουθεί η αξέχαστη ατάκα: "Αλλά εγώ είμαι η Βάνα και θα μείνω!" "Κι εγώ είμαι ο Βλάσης και θα φύγω!!"  .Οσοι το έχουν δει ξερουν πολυ καλα τι λεω. Οι υπόλοιποι δείτε το οπωσδήποτε. : Μέρος 1 Μέρος 2 Μέρος 3

Σεξ, τσόντες και βιντεοκασέτες . aka: Η παπαρήγα η καλή. Επεισόδιο ΕΠΟΣ! και ένα trivia για το συγκεκριμένο επεισόδιο, για όσους δεν το θυμούνται: Στο βιντεο κλαμπ εμφανίζεται ο παπακαλιάτης στα πολύ νιάτα του (!) ως πωλητής του βίντεο κλαμπ σε μια απο τις πρωτες του τηλεοπτικές εμφανίσεις. Μέρος 1 Μέρος 2

Freak out: aka : Το επεισόδιο με την κατάληψη. Δήμητρα: "Τα χεις δει πως κυκλοφορούν? Κατι λοφία κάτι παραμάνες " χαχαχαχα Μέρος 1 Μέρος 2 Μέρος 3

Ο καραφλός δολοφόνος  Το επεισόδιο που παίζει ο κοντογιαννίδης και κάνει έναν τρελό που το έχει σκάσει και νομίζει ότι είναι ο θεός και η δημητρα με τον γιαννη νομίζουν ότι ειναι δολοφόνος. Πόσο γέλιο! Ο κοντογιαννίδης είναι όντως θεός στο επεισόδιο αυτό! Μέρος 1 Μέρος 2 Μέρος 3

Αγαπημένες Ατάκες/σκηνές

"Στη συρο στη συρο θα παω με τον σπύρο θα κάνω έναν γύρο θα φάω κι εναν γύρο" -Το ποίημα της Δήμητρας στο επεισόδιο με την βραδιά ποίησης.

"Τι έγινε ρε παιδιά? " - Κλασσική ατάκα σπύρου σε κάθε σχεδόν επεισόδιο

"φουυυυυυυ" -Δεν μπορουσα να το γράψω ακριβώς. Το επιφώνημα του βλάση όταν έβλεπε την ρανια στα πρώτα επεισόδια. Ακολουθούμενο σε καποια φαση απο ατακα του σπυρο "Αμαν ρε βλάση φου και φου απ'το πρωι"

Γιάννης: "πετα με στα μωσαϊκα και κακομεταχειρισου με!"

Η σκηνή που ακούγεται το ουρλιαχτό που έχει βάλει η δήμητρα να ακούγεται όταν ψήνεται το φαγητό. Και μετα ακούγεται και μπουμπουνιτο για τον θερμοσίφωνα. (Στο επεισόδιο η εξωση)

Η σκηνή στο freak out που η δημητρα το παιζει πανκισα και τελικα τα βρίσκει με τους αλλους στην κατάληψη και αράζει μαζί τους.  "Δεν τρεχει τιποτα. Τρεχει τιποτα?" χαχαχα

Δημητρα " Εγω δηλαδή δεν μπορω να βρω εναν άντρα σαν τον Ομάρ?"

Σπύρος στο βίντεοκλαμπ που ζητάει την "παπαρήγα την καλή". Επίσης στο τέλος του επεισοδίου που φωνάζει ο σπύρος "Σαρεσει δημητρα ? Σαρεσει ? Ειμαι κομουνισταρος εγω!"

Ράνια: "Σιγα βρε μαλακιστιρι! " Βάνα: "δεσποινις σας παρακαλω εχω τονισει οχι τετοιες εκφράσεις μπροστά μου"

Δημητρα: "Τι? Για να ρήξεις την φώφη μπήκες στο πολυτεχνείο? Οχι για να ρήξεις την χούντα?"

Σπύρος: "Ε. τα συνδείασα και την φώφη και την χούντα"

Δημητρα: "Και τελικα την έριξες την φώφη?"

Σπύρος: " όχι αλλα έρηξα την χούντα"

Επίσης "ο λαμόγιας" το όνομα του μπαρ που πάει ο βλάσης με την ρενια, ρισπεκτ!

Τέλος ο χαλακατεβάκης είναι ένας θεός απο μόνος του !! Και μόνο το όνομα δηλαδή...

Αγαπημένος χαρακτήρας:  Αυτό κι αν ειναι δύσκολο να αποφασίσω. Νομίζω πάντως ότι τωρα που ξαναβλέπω τα επεισόδια πιο πολύ γελάω με τον Γιάννη και τις ατάκες του. Πιστεύω πως ο Μπέζος παίζει καταπληκτικά τον ρόλο του γκέι !!

Και τέλος μερικά trivia για την σειρά:

-> Η ιδέα για το σίριαλ δημιουργήθηκε απο μια ραδιοφωνική εκπομπή  στην οποία η δήμητρα Παπαδοπούλου, έγραφε κείμενα για ένα ζευγάρι το οποίο είχε τα γνωρίσματα του ζευγαριού που έκαναν αργότερα στο σίριαλ, και τα κείμενα διάβαζε αυτή και ο σπύρος Παπαδόπουλος. Λόγω της μεγάλης επιτυχίας  της προτάθηκε να δημιουργήσει πρόσθετους χαρακτήρες και να γράψει παραπάνω ιστορίες, ώστε η σειρά να παιχτεί στην τηλεόραση.

-> Αρχικα η Δήμητρα Παπαδοπούλου πρότεινε την σειρά στον ANT1 ο οποίος όμως απέρριψε την σειρά λόγω "ακαταλληλότητας των σεναρίων".

->Η πολυκατοικία (φώτο) η οποία χρησιμοποιήθηκε για τα εξωτερικά πλάνα βρίσκεται όντως στον Λυκαβηττό, στη συμβολή των οδών Συνεσίου Κυρήνης και Κοσμά Μελωδού.

-> Όλοι οι ρόλοι (ακομα και οι guest των επεισοδίων) είχαν τα πραγματικά ονοματεπώνυμα των ηθοποιών.

->Τη μουσική επιμέλεια της σειράς είχε αναλάβει ο Νίκος Μουρατίδης.

->Το 2009, 16 χρόνια μετά το τέλος της σειράς, άνθρωποι του Mega προσέγγισαν ξανά τη Δήμητρα Παπαδοπούλου, ώστε να γράψει ένα επετειακό επεισόδιο, για τα 20 χρόνια του Mega. Αν και αρχικά οι πρωταγωνιστές της σειράς δέχτηκαν να επαναλάβουν τους ρόλους τους (και η Παπαδοπούλου να γράψει το σενάριο), η Δήμητρα Παπαδοπούλου ζήτησε από το Mega να προστεθεί, ψηφιακά, και ο Βλάσσης Μπονάτσος, μέσω ολογράμματος (wtf ???). Δυστυχώς, λόγω κόστους, η προσπάθεια απέτυχε και το επετειακό επεισόδιο (το οποίο θα συμπλήρωνε την 50άδα), έμεινε στα χαρτιά.

Όλα τα επεισόδια με περιγραφή του καθένα υπάρχουν εδώ

Και όλα τα επεισόδια για να τα δείτε εδώ.

 ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2011 !!

90s style (volume 3)

And tonight, on a very special blossom: 4 + 1 στυλιστικές αναμνήσεις για το παιδικό στυλλ στα 90s.
Μετά, λοιπόν, από τις θαρραλέες προσπάθειες των maladict και morgana le fey να μας υπενθυμίσουν τη μόδα του '90, ήρθε η δικιά μου σειρά να προσθέσω κάποια πραγματάκια που θεωρώ must αν είσαι παιδί των 90s. Έχουμε και λέμε:

1. Ξεκινάμε με παπούτσια. Εκτός από τα ellesse και τα πάνινα-χωρίς-κορδόνια της maladict, έχω να προσθέσω 3 ακόμα. ε βουαλά:

• Πάνινα παπούτσια σε έντονα χρώματα (συνήθως και με κάποιο χαζό print) αυτή τη φορά με πολύχρωμα κορδόνια.
  Αποδεικτικά στοιχεία (βλ. κόκκινα βέλη): μουά σε κατάσταση έκπληξης.
• Μποτάκι καστόρ FILA διαφόρων χρωμάτων. Δεν τα θυμάστε;;;
  Αποδεικτικά στοιχεία (βλ. κίτρινα βέλη): τα θυμάστε τώρα; // Επίσης, άλλο ένα παράδειγμα των μπουφάν που ανέφερε και η maladict (βλ. μπλε βέλη).
  
• Σπορτέξ με φωτάκια, που άναβαν σε κάθε βήμα!
  Δυστυχώς δεν βρήκα φωτογραφία - αποδεικτικό στοιχείο, αλλά για όσους δε θυμούνταιβρήκα αυτό, θα βοηθήσει πολύ:

2. Συνεχίζουμε με ένδυση. Πρώτα η φούστα. Άλλες καρό, άλλες με λουλούδια και σχέδια και άλλες χωρίς πολλά πολλά. Αλλά πάντα πλισέ.
Αποδεικτικά στοιχεία (βλ. μαύρα βέλη): μάι σίστα σε φάση diva-μ'ενοχλεί-ο-ήλιος. // Επίσης με μαύρα βέλη, δεύτερο αποδεικτικό στοιχείο του 1,α. 3. Ακολουθούν οι φόρμες. Με έτοιμα μπαλώματα για να δείχνεις ακόμα πιο παλιάτσος απ'ότι μπορεί να είσαι.
Αποδεικτικά στοιχεία (βλ. μωβ βέλη): μουά & μάι σίστα σε φάση αγάπης. // Παρατήρηση: το "καπέλο" της μάι σίστα δεν είναι κάποιο αξεσουάρ των 90΄s.

4. Τζην σαλοπέτα για όλα τα γόυστα!
Αποδεικτικά στοιχεία: μουά σε groovy διάθεση (μαλλί άφρο - μεγάλο γυαλί).

5. Αξεσουάρ ρ ρ ρ ρ ρ ρ 90-κόριτσων.

• Πλαστικά βραχιόλα σε όλα τα χρώματα (ακόμα τα φοράνε αυτά):
  

• Πλαστικό τσόκερ (πόσο goth εποχή...) που βγαίνει και σε βραχιόλι:
  
  
  

Αυτά είχα να προσθέσω και γω απ'τις παιδικές μου αναμνήσεις. Θα φροντίσω να κάνουμε και κανένα post με τη μόδα των 90-αγοριών, οπότε θα με βοηθούσαν ιδέες και φωτογραφίες σας. Αν επομένως θέλετε να γίνετε γνωστοί και να κερδίσετε ένα ταξίδι για δύο άτομα σε προορισμό της αρεσκείας σας, καθώς επίσης και να κερδίσετε ένα αυτοκίνητο datsun, στείλτε μου τις αναμνήσεις σας και τα δικάς σας αποδεικτικά στοιχεία και ένας μεγάλος τυχερός θα κάνει το όνειρό του πραγματικότητα.

Guest Post for ERNEST

Ένα guest κείμενο για μια 90ίλα που δυστυχώς δεν την θυμόμασταν αλλά ευτυχώς μας την θύμισε με το παρακάτω άρθρο ένας φίλος blogger.  Ευχαριστούμε τον lazy house cat για την ευγενική χορηγία του στις 90ίλες :)

ERNEST!

   Κάπου εκεί γύρω στις αρχές των 80ʼs, υπήρξε μία διαφημιστική εταιρία (η  Nashville advertising agency) που θέλησε να φτιάξει έναν χαρακτήρα  ο οποίος θα πρωταγωνιστούσε σε διάφορες τοπικές διαφημιστικές καμπάνιες. Έτσι δημιουργήθηκε ο Ernest, ο κλασικός καλούλης, βλαχοαμερικάνος γείτονας,  ο οποίος πάντα είχε ένα καλύτερο deal από εσένα. Τον Ernest εκλήθη να ενσαρκώσει ο άγνωστος μέχρι τότε ηθοποιός Jim Varney (ένας ταλαντούχος ηθοποιός αλλά και αποδεδειγμένα πανέξυπνος άνθρωπος καθώς είχε I.Q. πάνω του μέσου όρου) . Ακολούθησαν εκατοντάδες διαφημίσεις σε τοπικά κανάλια σε όλη την Αμερική. Ο Ernest διαφήμισε τα πάντα, από εργαλεία μέχρι παγωτά και αναψυκτικά. Πάντα όμως σε τοπικά δίκτυα και όχι σε μεγάλα κανάλια παρά τις προσφορές που δέχονταν η εταιρία του καθώς δεν ήθελαν να «κάψουν» τον χαρακτήρα. Ο τυπάκος λοιπόν με το τζιν μπουφάν και το καπελάκι του Baseball έγινε σιγά σιγά γνωστός σχεδόν σε όλη την Αμερική. Ο Jim Varney αγαπήθηκε και αυτός όσο ο χαρακτήρας που ενσάρκωνε καθώς και στην προσωπική του ζωή ήταν γλυκύτατος.

   Ύστερα από κάποια  χρόνια διαφημίσεων ήρθε και η κλασική πλέον πρόταση ο χαρακτήρας να περάσει στην μεγάλη οθόνη. Η εταιρία και ο Varney υποθέτω πως το σκέφτηκαν αυτό σαν το επόμενο βήμα που θα έπρεπε να πάρουν κι έτσι ξεκίνησαν να γυρίζονται οι μυθικές πλέον ταινίες του Ernest.  Η πρώτη γυρίστηκε το 1983 ενώ η τελευταία (από τις 12-13?) το 1998. Στις ταινίες ο αφελής και χαζούλης Έρνεστ έμπλεκε σε ένα σωρό περιπέτειες, οι τίτλοι συνήθως ήταν του τύπου: «Ο Έρνεστ πάει στρατό», «Ο Έρνεστ πάει φυλακή» κ.λ.π.  Η φήμη του ηθοποιού και του χαρακτήρα εκτινάχθηκαν από τότε και έτσι κυκλοφόρησαν και οι (collectorʼs item πλέον) κούκλες Έρνεστ που τραβάς μία κλωστή και ο Έρνεστ λέει την πασίγνωστη πλέον ατάκα του "KnowhutImean?".

  Φίλοι και αδερφοί ninetόπαιδα! Έτσι καταλήξαμε κι εμείς στα 90s να παρακολουθούμε τον Έρνεστ και τις περιπέτειες του κάθε Κυριακή μεσημέρι στο Μέγκα συνήθως νομίζω απέναντι από τον Chevy Chase και την θεόμουρλη οικογένεια του στον ΑΝΤ1.  Θυμάμαι τότε μου φαίνονταν πολύ χαζές οι ταινίες αυτές αλλά τώρα που τις ξαναβλέπω μπορώ να καταλάβω πόσο έξυπνα ήταν τελικά κάποια αστεία τους. Με έκπληξη αντιλαμβάνομαι πως πολλοί φίλοι μου  ninetόπαιδα τον έχουν ξεχάσει, ελπίζω πάντως να σας βοήθησα κάπως να βρείτε άλλη μια θαμμένη ανάμνηση των παιδικών σας χρόνων!

   Για το τέλος να πω πως ο Jim Varney δυστυχώς πέθανε το 2000 σε ηλικία  50 ετών από καρκίνο του πνεύμονα καθώς ήταν χρόνιος καπνιστής. Πλέον έχει γίνει θρύλος.

Υ.Γ. : Τραγική ειρωνεία, είχε κάνει ένα διαφημιστικό κατά του καπνίσματος.  

Υ.Γ. 2: Ο Varney έκανε και την φωνή του σκύλου-ελατήριο στα Toy story 1 και 2.

Ευχαριστώ πολύ τις  κοπέλες των 90ιλων που μου έδωσαν βήμα για να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου στις 90s αναμνήσεις του blog! :)

I've GOT to get me one of these!

Έχω ανάμεικτα συναισθήματα για το ποστ που πρόκειται να ακολουθήσει.
Από τη μία, έχω μεγαλώσει σε  μια geeky οικογενειακή ατμόσφαιρα, όπου το καθημερινό φώς του ηλίου αντανακλούσε πάνω σε οθόνες υπολογιστών και σε γυαλιά μυωπίας, μου διαβάζαν Douglas Adams και Isaac Asimov πριν πέσω για ύπνο, ήξερα το χαιρετισμό των Vulcan και τα ονόματα των πλανητών του ηλιακού συστήματος πριν μάθω την προπαίδεια και περιττό να πω ότι σνομπάρω αφάνταστα όσους από εσας αδυνατείτε να θυμηθείτε τη χρονολογική σειρά των Star Wars!

Λογικό θα ήταν λοιπόν να είμαι ενθουσιώδης για την ταινία στην οποία πρόκειται να αναφερθώ εδώ...
Από την άλλη, είναι πραγματικά η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ταινία που έχω δει! Πρόκειται για μια πολύ πονεμένη ιστορία, γιατί με έχουν βάλει να τη δω με το ζόρι πάνω από 12 φορές κι επίσης, τα αξιότιμα ελληνικά κανάλια επιμένουν να την δείχνουν συνέχεια.

Μιλάω για το Independence Day, ή αλλιώς Ημέρα Ανεξαρτησίας, ένα άθλιο φιλμ το οποίο συνοψίζεται ως εξής: 2 μέρες πριν την 4η Ιουλίου, καταφθάνουν τεράστιοι ιπτάμενοι δίσκοι (τι πρωτότυπο!) πάνω από κάθε μεγαλούπολη του πλανήτη/οι σιχαμεροί κακοί εξωγήινοι καταστρέφουν με λέιζερ το λευκό οίκο και απειλούν τον πλανήτη και το american way of life/αυτό το απαράδεκτο ενδεχόμενο εμποδίζεται από έναν εβραίο προγραμματιστή που χακάρει το σύστημα των εξωγήινων με έναν ιό και ένα μαύρο πιλότο αεροσκαφών/οι οποίοι τυγχάνουν να έχουν και οι 2 συζυγικά προβλήματα/τα οποία προφανώς και επιλύονται με τη λύση του δράματος, όταν οι ήρωες ενώνουν τις δυνάμεις τους για το καλό της ανθρωπότητας. Μιλάμε δηλαδή για σαιξπηρική πλοκή!

Πόσο σκληροί!!!

Η "Ημέρα Ανεξαρτησίας" βγήκε στους κινηματογράφους το 1996 και ντρέπομαι για λογαριασμό του homo sapiens  ως είδος για το γεγονός ότι έδωσε Όσκαρ ειδικών εφέ σε αυτό το διαστημικό κατακάθι. Ο σκηνοθέτης της ταινίας αυτής είναι ο γνωστός καταστροφολάγνος Ρόλαντ Έμμεριχ, ο οποίος έχει δημιουργήσει και το Day After Tommorow και το 2012.

Η ταινία μπαίνει στην κορυφή των top 10 των πιο κλισέ πραγμάτων που γνωρίζω, μαζί με τα "ξεκαρδιστικά" μπλουζάκια ("OYZO-connecting people" και άλλα τέτοια ευφυέστατα) στα νησιώτικα τουριστομάγαζα ή τους ΚΝίτες με πέτσινο και μακριά μαλλιά σε αλογοουρά (στην κατηγορία της τρισάθλιας αμερικανιάς). Είναι όμως η αγαπημένη ταινία του θείου μου, ο οποίος δεν παραλείπει σε κάθε οικογενειακή σύναξη να προτείνει να τη δούμε, συμπεριλαμβανομένου και όλου του έξτρα υλικού που έχει μέσα το Super Gold Independence Day Edition DVD (που του πήραμε για τα γενέθλιά του, τρομάρα μας). Κι ας μην έφτανε αυτό, γνωρίζει όλες τις ατάκες και ολόκληρα κομμάτια διαλόγου απ'έξω και τα ξεφουρνίζει σε άσχετες στιγμές και δεν ικανοποιείται αν δεν απαντήσεις με αντίστοιχη ατάκα από την ταινία, ααααργκκ!
Δεν ξέρω τώρα αν αγγίζει τα μύχια της ψυχής σας τίποτα από αυτά που λέω, γιατί ενώ εγώ νόμιζα ότι το Independence Day ήταν οικογενειακό κουσούρι, ανακάλυψα τελευταία ότι πολλοί γνωστοί μου την ξέρουν. Βέβαια, κινούμαι σε αρκετά κατεστραμμένους κύκλους άρα ζητώ συγγνώμη από τα φυσιολογικά άτομα που αναγκάστηκαν να υποστούν τις κινηματογραφικές μου κακεντρέχειες χωρίς να έχουν ιδέα περι τίνος πρόκειται!

Ερχεται ο αυγουλάρας με τα super δώρα

Ποιος θυμάται τον αυγουλάρα ?? (εγω ειχα παρει εναν!) Μιας που ερχονται χριστούγενα, και χριστούγενα = πολλα δωρα και παιχνιδια όταν είσαι μικρούλης, ας κάνουμε ενα ποστ αφιερωμενα στα παιχνιδια που βρίσκονταν πεταμένα στο δωμάτιο κάθε 90παιδου. Περα απο τα επιτραπέζια (που τα εχουμε γραψει σε πιο παλιο ποστ), και τις barbie (που αποτελουν ξεχωριστη κατηγορια) υπηρχαν κι αλλα παιχνιδακια που ζητούσαμε απο τον αγιο (μεγαλη η χαρη του), ή μικρα gadgetάκια που αγοραζαμε απο τα ψιλικατζιδικα. Και εδω θα αναφερουμε τα πιο σημαντικα απο αυτα (σιγουρα υπηρχαν κι αλλα).

Θα ξεκινήσω με ένα παιχνίδι που ήταν ένα απο τα παιχνιδια που μου ειχε φέρει ο αγιος Βασιλης (αν θυμαμαι καλα) . Και ήταν αυτο:

Το καστρο της disney σε polly pocket!!






Πόσο τεράστια επιτυχεια ήταν τα πολυ ποκετς? Στην πραγματικότητα το παιχνιδι αυτο ονομάστηκε Polly pocket απο την εταιρια Polly pocket που ηταν η πρωτη που εβγαλε τετοιου είδους παιχνιδακια, και μετα έβγαλε και οι disney με δικους της χαρακτηρες. Τα πρώτα polly pockets κυκλοφόρησαν στην αγορά το 1990 και ειχαν σαν χαρακτηρες την Polly (που μετεξελίχθηκε σε μια ξανθια wanabe barbie κουκλα).

 
Μετά τα minion polly pockets , που είχα σε διαφορες εκδόσεις και σχέδια,  αγαπημενο παιχνιδι ήταν το view master. Ναι ξερω! " Το view master δεν ειναι 90's υπήρχε απο τα 80's " . Για την ακρίβεια , το view master δεν ειναι ουτε 80's.  Ειναι 40's ! Αρχικά το view master χρησιμοποιηθηκε ως "εναλακτικη καρτ ποσταλ" και απευθυνόταν στους τουρίστες. Απο το 1939 το πουλούσαν σε μαγαζια με φωτογραφικα είδη και με τουριστικα δώρα  και έδειχνε εικόνες κυρίως απο το grand canion και carlsbad cavern (ενα εθνικο παρκο). To 1951 φτιαχτηκε το πρωτο view master για παιδια και φτιαχτηκαν και οι πρωτοι "δικοι" για το view master με χαρακτηρες disney. Αυτα περι ιστοριας του view master.
Ιδού και ενα view master του 50:

 

Παρ'όλο όμως που είναι τόσο παλιό, το παιχνίδι αυτό  έχει σημαδέψει στην παιδικη μας ηλικία όπως και οποιοδήποτε άλλο 90'σ παιχνίδι γιαυτό και του αξίζει μια τιμιτική θέση στις 90ίλες!

Και τωρα ένα παιχνιδι που ήταν η απολυτη μοδα στα 90's . Το απολυτο gadget (κυριως των αγοριων).
Το yo-yo! Ναι , και το yo-yo υπήρχε απο αρχαιοτατων χρόνων (The earliest surviving yo-yo dates to 500 BC and was made using terra cotta skin disks)









Δεν ξερω αν οι αρχαίοι Ελληνες (φωτο αριστερα) έκαναν διαγωνισμους Yo yo αλλά σίγουρα την δεκαετια του 90 υπήρχε μια απιστευτη παγκόσμια yo-yo-mania. Θύμαμαι τα yo-yo με φωτάκια που αναβόσβηναν όσο πιο γρηγορα το πεταγες, και τα πάρα πολλα διαφορετικα κολπα που μπορουσες να κανεις. Υπηρχαν και yo-yo-experts καθως και yo-yo-contests. Εγώ προσωπικα ποτε δεν εμαθα κατι παραπάνω απο το να το ριχνω κατω και να ξαναρχεται πανω :P

 Ποσο καγκουριλα το yoyo αυτό?








Ποιός θυμάται τα πολύχρωμα ελατήρια που πάντα μπλέκονταν οι σπείρες μεταξύτους και χαλάγανε ? Εννοώ αυτά:

 

Ακόμα ένα χαρακτηριστικότατο 90's Παιχνιδι. Δεν θυμαμαι ποσα τετοια είχα αγορασει (πολλά σίγουρα), αλλα θυμαμαι οτι μονιμως μπλεκοντουσαν και χαλαγανε! Ο κανονικος σκοπος του παιχνιδιου αυτου ήταν να το βαζεις στις σκαλες και να κατεβαινει τα σκαλια ενα ενα αλλα ποτε δεν το ειχα κανει αυτο !

Για θυμηθείτε τωρα , τι άλλο αγοράζατε απο το περιπτερο/ψιλικατζίδικο της γειτονιάς σας εκτός απο τσίχλες, παγωτά και περιοδικά ? χμμ τι αλλο? τι αλλο? μήπως κάτι τέτοιο?

Yes! Οι πολυαγαπημενες μας χλαπατσες!!! Η αληθεια ειναι πως τωρα που το σκεφτομαι δνε ξερω ποιο ειναι το νόημα αυτού του γλιτσερου πράγματος, αλλά όταν ήμουν μικρη το έβρισκα πολυ διασκεδαστικο. Επισης θυμαμαι οτι είχαν μια πολυ χαρακτηριστικη μυρωδια πλαστικίλας μόλις τις ανοιγες και ότι και αυτές μετα απο καμια 10αρια φορες χρήσης χαλάγανε γιατι γεμιζαν σκόνη και σκουπιδάκια και δεν κολλούσαν πια. Και τοτε αυτό που καναμε ήταν να τις πλένουμε με νερο, αλλα τότε ήταν που χάνανε τελείως την γλοιώδη κολλώδης ιδιότητά τους

Εκτος όμως απο χλαπατσες, αγοράζαμε και κατι αλλο απο τα ψιλικατζίδικα... Νερόμπομπες!!! Το απολυτο gadget για μπουγέλο! Τα πολυχρωμα μικροσκοπικά μπαλονάκια, τα οποια δεν επρεπε να τα αφήνεις πολυ ωρα κατω απο την βρύση γιατι στην προσπαθεια σου να τα γεμισεις με πολυ νερο σκαγανε και γινοσουν εσυ σκατα (το λεω γιατι το ειχα παθει πολλεεες φορες) !! Εσυ ποσες νερομπομπες είχες φαει ?  Ποσο ωραιο παιχνιδι ηταν το μπουγελο με νερομπομπες ομως!!
Και εκτος απο τις νερομπομπες, για  πιο light καταστασεις (μην γεμισουμε τον τοπο νερα , μην γίνουμε μουσκεμα) υπηρχαν οι μπουγελόφατσες

Αυτές βέβαια βγαζανε πολυ λιγότερο νερο, αλλά ήταν τοσο γλυκούλεεεες (καλα οχι οι συγκεκριμενες στην φωτο ) .

Τέλος θα αναφερω τα μικρα γυμνά ανθρωπακια-πανκιά-εξωγίηνες μορφες .... ευχούλιδες !  (Για την ακριβεια οι ευχούληδες ειναι trolls, γιατι στα αγγλικα λεγονται troll toys). Οι πρώτοι κλασσικοί μικροί ευχουλιδες (γιατι βγηκαν και μεγαλοι μετα) ήταν σχεδιασμενοι για να μπαίνουν στο πάνω μέρος του μολυβιού, και είχαν μια τρύπα ...αναμεσα απο τα ποδια τους (τωρα το συνειδητοποιώ αυτο , ενα γυμνο τρολ που βαζεις ενα μολυβι αναμεσα στα ποδια του. wtf ?? :P)  και ήταν έτσι :

Το χαρακτηριστικό τους ήταν τα αλα-μοικανα-πανκικα-πολυχρωμα μαλλια τους που μπορούσες να τα κανεις οτι ήθελες. Καλα το ποσους ευχουληδες ειχα κουρεψει με ψαλλίδι δεν λεγεται. Μετα αφού είχαν γίνει τεραστια μοδα βγήκαν και πιο εξεληγμενοι , με ρουχα αυτη τη φορα,όπως αυτος

Δυστυχώς πλεον δεν εχω κανενα απο τα παραπανω παιχνιδια, καπου καποιος καποια στιγμη θα τα εστειλε στον καδο σκουπιδιων μνιεχ. Αυτά λοιπον παιζαμε πριν βγουν οι καρτες ποκεμον και το game boy. Καλα χριστουγενα !!

Σαπουνόπερα, η διαχρονική αξία.

Δε θα μπορούσαμε ποτέ να παραλείψουμε αυτό το σταθμό στην ελληνική και ξένη τηλεόραση που επηρεάζει όλες τις γενιές, ανεξαρτήτου χρόνου, ηλικίας και φύλου. ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ, ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ ΑΛΗΤΕΣ ΠΟΥΛΙΑ, ΗΓΓΙΚΕΝ Η ΩΡΑ! Σηκωθείτε από καρέκλες, ντιβάνια, ντιβανοκασέλες, καφάσια με μπύρες, ξαπλώστρες και μπιντέδες, τώρα θα θυμηθούμε κλαίγοντας (ή και θα κλάψουμε θυμίζοντας) τις top of the top σαπουνόπερες, αυτές των 90's, αυτές που χάραξαν πορεία, αυτές γλυκιά, αυτές γλυκιά μου αμαρτία.
Προσπερνώντας στα γρήγορα το Carousel (επειδή έχει πολλάκις αναφερθεί και επειδή είναι πολύ light για τα γούστα μας) σπεύδω στην απαρίθμηση των top:

1. Κωδικό όνομα: Marimar, άου!! Τηλενουβέλλα (ατςςς) του 1994, βλέπουμε την ιστορία ενός ατίθασου φτωχοκόριτσου που γίνεται κοροϊδάκι των πλουσίων ώσπου μια μέρα γίνεται η ίδια πλούσια και παίρνει εκδίκηση. Πρωταγωνίστρια η γνωστή και μη εξαιρετέα Thalía. Τι?? Δεν το θυμασαί??? Μην ανησυχείς φίλτατε αναγνώστη, μπορείς τώρα να τα δεις στο youtube στο οποίο υπάρχει ολόκληρη η σειρά σε parts στα ελληνικά παρακαλώ(!).
   Super δύναμη: γλυκύτητα, ομορφιά και καλοσύνη μέχρι αηδίας.
   Αχίλλειος πτέρνα: ε δεν είναι και το πιο τσακάλι.
   Αγαπημένος villain: Angelica - η "πεθερά" της που της έκανε τη ζωή πατίνι και αποτελούσε τον εφιάλτη μου για πολλά χρόνια όταν ήμουν μικρή (σμπαρακουάκ).
   
   
2. Κωδικό όνομα: Maria la del Barrio a.k.a. Μαρία της Γειτονιάς a.k.a. η ρακοσυλλέκτρια (ποιος είπε ότι οι σαπουνόπερες είναι άχρηστες? μαθαίνεις καινούριες λέξεις) (1995). Δεύτερη φορά ταυτιζόμαστε με την Thalía που υποδύεται το ρόλο μιας φτωχής πλην τίμιας κοπέλας που βγαίνει από τον βούρκο της κοινωνίας και των σκουπιδιών όταν αρχίζει τη δουλειά σε ένα πλούσιο σπίτι. Εκεί κλασικά όλοι τη μισούν and want to see her dead, παρ'όλα αυτά ένας έρωτας γεννιέται ανάμεσα στη Μαρία και το Φερνάντο ντε λα Βέγκα (γιος του αφεντικού), παντρεύονται, κάνουν και ένα παιδάκι ζωή να 'χει, το οποίο όμως εξαφανίζεται και η Μαρία έχει πλέον σαν αυτοσκοπό να βρει το γιο της. Τον βρήκε? Θα το μάθετε στα επεισόδια που υπάρχουν ανεβασμένα για άλλη μια φορά σε parts στο youtube.
   Super δύναμη: μια απ'τα ίδια, έχει πολύπλευρους ρόλους...
   Αχίλλειος πτέρνα: αυτή τη φορά είναι πιο έξυπνη.
   Αγαπημένος villain: χωρίς δεύτερη σκέψη Σοράγια Μοντενέγρο (πρώην αρραβωνιαστικιά του Φερνάντο), το τι χαστούκι και τι ουρλιαχτό έχει ρίξει η τύπισσα δε λέγεται.
   
   
3. Κωδικό όνομα: Rosalinda (1999), για μια ακόμη φορά η Thalía γίνεται το φτωχό κορίτσι που θα γνωρίσει τον έρωτα αλλά και την κακιά πλευρά της ζωής εξαιτίας των καμωμάτων των πλουσίων. Σε κάποια φάση παθαίνει νευρικό κλονισμό και ξεχνάει τα πάντα. Ξαφνικά γίνεται φημισμένη τραγουδίστρια και έρχεται πάλι πρόσωπο με πρόσωπο με τον άντρα που της προκάλεσε τόσο κακό (τον Φερνάντο Χοσέ), τον οποίο δε θυμάται και αυτός αδυνατεί να την αναγνωρίσει. Θα ξανασμίξουν τα δυο τους ή τσου? Μην το χάσετε, όλοι τώρα στο youtube (να 'ναι καλά αυτό το παιδί που τα 'χει ανεβάσει όλα).
   Super δύναμη: έχει καταντήσει βαρετό...
   Αχίλλειος πτέρνα: φτώχεια καταραμένη φτώχεια και άτιμη κοινωνία που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους ρίχνεις στα ξένα χέρια.
   Αγαπημένος villain: η ξαδέρφη της η Φαίδρα που θέλει διακαώς να γίνει πλούσια και σε κάποια φάση πάει να της φάει τον άντρα.
   
   
4. Κωδικό όνομα: Esmeralda (1997) a.k.a. Εσμπεράντα, όπως την έλεγε η γιαγιά μου. Η Leticia Calderón υποδύεται το ρόλο της τυφλής φτωχής όμορφης αγαπητής σε όλους κοπέλα. Όπως και να το κάνουμε, έχει κι αυτή τα δράματά της, παρελθόν και παρόν την κυνηγάνε. Η αγάπη που ανθίζει ανάμεσα σ'αυτήν και τον Χοσέ Αρμάντο θα τη σώσει? youtube it. Απ'ότι θυμάμαι την είχε σατηρίσει και ο Σεφερλής. Αχαχούχα.
   Super δύναμη: το να μην βλέπει το κακό στους ανθρώπους.
   Αχίλλειος πτέρνα: το να μην βλέπει.
   Αγαπημένος villain: Γιατρός Λούσιο Μαλαβέρ, ο ΘΕΟΣ με τις ΕΠΙΚΕΣ ατάκες του τύπου "ΣΚΑΣΕ ΧΟΥΑΝΑ".
   
   
5. Κωδικό όνομα: La Usurpadora a.k.a. Παουλίνα a.k.a. Η Σφετερίστρια (κι άλλη καινούρια λέξη, σημειώστε) μια επιτυχία του 1998 με πρωταγωνίστρια αυτήν τη φορά τη Gabriela Spanic. Η πλοκή είναι τεράστια και η ώρα είναι δύσκολη, με λίγα λόγια: υπάρχουν δύο γυναίκες ολόιδιες, η μια φτωχή και αγνή (Παουλίνα) και η άλλη πλούσια, πονηρή και κακιά (Πάολα). Αυτές (που τυγχάνει να αποκαλύπτεται αργότερα πως είναι αδερφές ω τι έκπληξη) αλλάζουν ταυτότητα και επειδή η πλούσια θέλει να κάνει τη ζωή της στέλνει τη φτωχή στο σπίτι της, στον άντρα και τα παιδιά της να υποδυθεί τον εαυτό της. Αργά ή γρήγορα την παίρνουν πρέφα αλλά την έχουν ήδη αγαπήσει για όσα έχει κάνει γι'αυτούς και δεν την διώχνουν, μέχρι τη στιγμή που γυρνάει η πραγματική Πάολα στο σπίτι και γίνεται της ιεροδούλης.
   Super δύναμη: "ο διχασμός προσωπικότητας" είναι ομολογουμένως λίγο διαφορετικό και πιο ενδιαφέρον.
   Αχίλλειος πτέρνα: Το καλό θριαμβεύει and love conquers all, καθώς επίσης και η επικά σπαστική μεταγλωττισμένη φωνή των παιδιών της (Lisette και Carlitos).
   Αγαπημένος villain: χαμός γίνεται από κακούς εδώ. by far η καλύτερη είναι η ίδια η Πάολα, μετά απ'αυτήν ίσως η αδερφή του άντρα της.
   
   
6. Κωδικό όνομα: Muñeca Brava a.k.a. Μιλάγκρος η ατίθαση (1998). Υπερ-τηλενουβέλλα-αρα με τη Natalia Oreiro στο ρόλο της Milagros και το Facundo Arana στο ρόλο του Ivo. Το Ναταλάκι είναι ένα φτωχό αγοροκόριτσο που γίνεται υπηρέτρια στο σπίτι του πατέρα του Ivo, ενώ ο Ivo είναι ένας κακομαθημένος πλούσιος τεντιμπόης. Εκεί, αναπτύσσουν μια σχέση αγάπης-μίσους, με πολύ χαβαλέ και πολλά τρελά σκηνικά, you know τα φτιάχνουν χωρίζουν τα φτιάχνουν χωρίζουν και μια απ'τα ίδια. Στο τέλος παντρεύονται, να ζήσουν καλούς απογόνους να'χουν. Πέρα απ'την πλάκα, κοιτούσα τις προάλλες διάφορα επεισόδια και παίζει πολύ σεξάκι μέσα (να τι άλλο μαθαίνεις από σαπουνόπερες χο).
   Super δύναμη: το σκέρτσο της Natalia and the row sexual magnetism of Ivo έχουν σαν αποτέλεσμα μια σειρά με πολύ πάθος και πολύ γέλιο.
   Αχίλλειος πτέρνα: το ότι σε κάποια φάση παραλίγο να βγουν αδέρφια - très banal ρε παιδί μου.
   Αγαπημένος villain: οι άλλες γκόμενες του playboy Ivo.
   Στη συνέχεια υπήρξαν κι άλλες αλλά καμιά δεν έγινε τόσο γνωστή (άσε που είναι και εκτός 90's). Μόνο μία είναι άξια αναφοράς "Χωρίς... Αυτά Δεν Υπάρχει Παράδεισος" ή εναλλακτικά "Καταλίνα" που μιλάει για μια κοπέλα που θέλει απελπισμένα να βάλει σιλικόνη στο στήθος της με σκοπό να καταφύγει στην πορνεία. Όλη η σειρά για τα βυζιά της αλληνής...! Τουλάχιστον αυτές των 90's ήταν για πιο παιδάκια.
   

Η μόδα των 90’s volume 2

Μετά το fashion-post της Maladict σχετικά με τα trendy fashion Styles των 90’s όπως όλοι τα βιώσαμε, (φουσκωτά μπουφάν και κίτρινα αρβυλάκια ένα ακόμη ποστ μοδας είναι εδώ για να σας θυμήσει κάποιες ακόμα fashion-καλτίλες των παιδικων μας χρόνων. Η ηλικία των 2-8 είναι η ηλικια που οι γονείς σου σε ντύνουν όπως θέλουν αυτοί και γίνεσαι ένα πειραματόζωο της εκάστοτε παιδικής μοδας χωρις να μπορεις να φερεις αντίρηση,με αποτέλεσμα να κοιτάς τώρα φωτογραφίες στα 5 σου και να λες «Γιατι ? Γιατι να φοράω ΑΥΤΟ το φόρεμα ??» Τουλάχιστον έτσι είπα εγώ όταν έψαχνα τα αλμπουμ με παλιές φωτογραφίες. 

 

Επιστρέφοντας τώρα στην δεκαετία των 90’s έχω να κάνω τις εξής προτάσεις μόδας:

• Είστε κοριτσάκι 3-10 χρονών ? Θέλετε να πάτε σε παρτυ γενεθλιων ? Φορέστε ένα βελουτέ φορεματάκι χρώματος μαύρο/κόκκινο/μπλε (μονο!) με άσπρη δαντέλα γύρω απο τον λαιμό που είναι κάτι ανάμεσα σε σεμεδάκι που βαζουν οι γιαγιαδες πανω απο την τηλεόραση και σαλιάρα για μωρά.

Και να η ζωντανή απόδειξη : 1,2,3,4 φορεματακια με σεμεδάκια

Φώτος από πάρτυ το 1992

 

 Πραγματικα πως εγινε μοδα αυτο το δαντελοτο στα μικρα κοριτσάκια ποτέ δεν το καταλαβα.

• Χειμωνιάτικη πρόταση, αντι για μπουφαν. Βαρεθήκατε τα φουσκωτά αστροναυτικά μπουφάν (αναφέρονται στο προηγουμενο ποστ) και θέλετε κάτι πιο ανάλαφρο? Το απόλυτο παλτό των 90’S : Μοντγκομερι! 90’S μόδα σε όλες τις ηλικιες ανεξαρτήτου φύλλου. Αρκετά βολικό δεν λέω, αν εξαιρέσεις τα οβάλ κουμπάκια που για να τα κουμπώσεις και να τα ξεκουμπώσεις σου έπερνε τουλαχιστον ενα 3λεπτο (ειδικα αν ησουν παιδάκι )

Στην φώτο που ακολουθει θέλω να σημείωσω και το κούρεμα αλα μανητάρι το οποίο δεν ξερω αν ήταν μόδα ή όχι αλλά με κάνει να μοιάζω με αυτο http://f00.inventorspot.com/images/toad1.jpg. (why mom?)

Σημειωση δια τους αθηναιους και κυρίως τους νότιους: Η φωτο ειναι στην παιδικη χαρα του φαλήρου , στην παραλία, που είχε και ενα μεγάλο καράβι με χρωματιστά κάγκελα. Σιγουρα πηγαινατε εκει!

Περνάμε τώρα σε μια μόδα η οποία γενήθηκε στα μέσα 90’s έκανε τεράστια επιτυχεια και εσβησε τελείως λιγα χρόνια αργότερα. Μιλάω για τις μπλούζες με στάμπα μωρο! Ολες είχαμε! Υπήρχαν σε διαφορα χρωματα και με διαφορα μωρα αλλα θυμαμαι να τις φορανε ολες οι κοπελες! Ειχα φωτογραφια την οποια οσο κι αν εψαξα δεν την βρήκα δυστυχώς, που ήμαστε όλα τα κοριτσια της τάξης μαζεμενες και φοραμε όλες μπλουζα με μωρο (ειμασταν συνενοημενες απο πριν βεβαια). !

 

Στην φωτογραφία έχω φυσικά και μπανανα(χρώματος πορτοκαλί παρακαλώ). Επισης μόδα των 90’S που εχει αναφερθει και απο την maledict στο ποστ της.

Τελος θελω να προσθέσω τα διαφορα πολυχρωμα κολλαν με σχεδιακια και λουλουδακια που δυστυχως  δεν εχω χαρακτηριστική φωτογραφια. Γενικα το κολλαν ήταν πολυ μοδα στα 90s ανεξαρτητως ηλικιας. 

Καθως και τα πολυχρωμα πλαστικά στρυφογυριστά «κορδονια» που βαζαμε στα παπουτσιαμας αντι για τα κανονικα κορδονια τα οποια δεν χρειαζονταν να τα λυνεις και να τα δενεις, και εμοιαζαν με φωσφοριζε καλωδια τηλεφωνου.

Και μιας και μιλαμε για μόδα ποστάρω ένα βίντεο (όχι 90’s όμως) με πολυ γέλιο που αναφέρεται και στην μοδα των 90’s, με τον αγαπημενο μου Disney cartoon character… goofy ! :D:D enjoy!