Η μαγεία των 90s δαφημίσεων. vol.1 : The classic ones

Χαζεύοντας διαφημίσεις τις τελευταίες μέρες στο youtube (ναι τόσο πολύ βαριέμαι!), κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι διαφημίσεις είναι και αυτές μια μορφή τέχνης και αναλόγως την εποχή που γυρίστηκαν έχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ακόμα κι αν δεν στο πουν μπορείς να καταλάβεις αν μια διαφήμιση είναι γυρισμένη στα 80s, στα 90s, στα 00's ή στα 10's (2010-2020). Οι διαφημίσεις των  90s είναι σκέτη απόλαυση, λόγω της καλτίλας του πράγματος. 

Αν και είχαν ξεφύγει απο το μοτίβο: Τραγούδι, χωρός, πολύχρωμα σκηνικά των 80's (παράδειγμα),

έχουν ακόμα έναν τόνο καλτίλας (ειδικά οι παιδικές διαφημίσεις) και τις χαρακτηριστικές φωνές των εκφωνητών διαφημίσεων που αλλάζουν απο δεκαετίας σε δεκαετία. Ειδικά οι διαφημίσεις στις αρχές 90s, τους έχει ξεμείνει λίγη 80ίλα και βλέπεις τύπισες με βάτες και μαλλί φουσκωμένο απο την λάκ όπως αυτή στο παρακάτω διαφημιστικό των mentos του 1992:

Επειδή λοιπόν και οι διαφημίσεις χαρακτηρίζουν την προηγούμενη δεκαετία, και ειδικά εμείς που είμασταν παιδάκια είχαμε δει κάμποσες, αποφάσισα να σας τις ξαναθυμήσω μέσω κάποιων post. 

To πρώτο αφορά τις κλασσικές και πιο επιτυχημένες διαφημίσεις των 90s , που τις περισσότερες σίγουρα θα θυμάστε ακόμα, αλλά αξίζει να τις αναφέρουμε. 

1. Carnation. "Ειναι απίθανη γεύση να πίνεις , αν θες σαν τον carnation να γίνεις." Μια παραλλαγή dalton και λουκυ λουκ για το γαλα carnation. Όπως έμαθα πολύ αργότερα το carnation σημαίνει γαρύφαλλο, και αν προσέξετε το γάλα carnation έχει για σήμα ένα γαρύφαλλο.

2. Lila pause. Η επική διαφήμιση με τον Κοντογιαννίδη. "Σοκολάτα με ονοματεπώνυμο"

3. "Δεν έχω αυτοκίνητο καρδιά μου". Αυτη η ατάκα έμεινε για χρόνια. Εγω μεχρι και τώρα την λέω. Δεν θυμόμουν βέβαια απο ποία διαφήμιση ήταν, μεχρι που την ανακάλυψα στο youtube (μεγάλη η χάρη του). 

4. Caotonic. Ενταξει αυτή δεν είναι τόσο classic άλλα είναι η αττάκα: "Μια στιγμή να πιω caotonic να δυναμώσω!! " Που ελεγε σε κάθε διαφήμιση ο wannabe superman

5. Μπορεί να είναι τέλος των 90s (1999) αλλά είναι 90s και πολύ κλασσική διαφήμιση, οπότε θα την βάλω. Αλλα και μόνο που έχει και την ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΑ της αξίζει μια θέση εδω!!

6. Την διαφήμιση που ακολουθεί εγώ προσωπικά δεν την θυμάμαι σαν διαφήμιση. Ηταν όμως η αφορμή που ο σεφερλής έκανε το κομμάτι "Ο παπαφίλιψ ρουφαει τη σκόνη". Ε και αφού την βρήκα είπα να την μοιραστώ μαζί σας!! Η σκουπα philips ρουφαει την σκονη απο μακριά..και αθορυβααα:

Λοιπόν αυτά προς το παρόν. Στο επόμενο post θα είναι άλλη κατηγορία. Αν σας έρθει και καμιά ιδέα - αναλαμπή από τις 90s διαφημίσεις γράψτε το σε comment :):)

Χριστούγεννα 90's

Μιας και είναι μέρες γιορτινές και θείες είπαμε κι εμείς εδώ στις 90ίλες να μπούμε λίγο στο christmas spirit και να κάνουμε ένα χριστουγεννιάτικο post.

Αυτά είναι τα πρώτα πράγματα που ήρθαν στο μυαλό όταν σκέφτηκα "Χριστούγεννα 90's" :

1. "Το μεγαλύτερο Χριστουγεννιάτικο Δέντρο της Ευρώπης". Δεν ξέρω αν όντως ήταν το μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο δέντρο της Ευρώπης ή ήταν τρικ του κυρίου Αβραμόπουλου για να τον ξαναψηφίσουν για δήμαρχο την επόμενη χρονιά (γιατί φυσικά ένας δήμαρχος κρίνεται απο το πόσο μεγάλο είναι το δέντρο του) , πάντως για πολλές χρονιές βρισκόταν στην μέση της πλατείας Συντάγματος. Βέβαια δέντρο ακριβώς δεν το λες, γιατί ούτε μπάλες είχε ούτε κλαδιά, ούτε κάτι τελοσπαντων που να παραπέμπει σε αυτό. Ένα συνονθύλευμα από κίτρινα λεντάκια ήταν, που πραγματικά λυπάμαι τους ανθρώπους που τα ξεμπέρδευαν και τα τοποθετούσαν. Παρ'όλα αυτά είναι 90s στοιχείο, και όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι με εντυπωσίαζε ταμάλα. Και σίγουρα, όσο κιτσ κι αν είναι τα 10000 χριστουγεννιάτικα λεντάκια σε κωνικό σχήμα είναι πολύ πολύ πολύ πολύ καλύτερα από το φετινό "δέντρο" :

 

Δηλαδή !!!! Οκ έχουμε κρίση, οκ δεν έχουμε λεφτά για στολίδια και ρεύμα: ΜΗΝ ΒΑΖΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ!

Ένα ξύλινο πράγμα που μοιάζει με έναν κακοσχεδιασμένο σκελετό χριστουγεννιάτικου δέντρου, έχει ύψος 1,80, και είναι χορηγία της ΑΚΤΟ design είναι χ α λ ι α !!!! (Μέτρα λιτότητας και διαφήμιση εταιριών μέχρι και στα Χριστούγεννα γκρρρ)

2. Φουσκωτοί τάρανδοι και Αγιοι Βασίληδες. Νομίζω πως κάθε σπίτι που είχε παιδάκια, είχε στο σαλόνι του ένα τέτοιο:

Υπήρχε και με Άγιο Βασίλη πάνω στον τάρανδο (τέτοιο είχα εγώ) αλλά δεν βρήκα καμιά φωτογραφία. Αυτά λοιπόν ήταν τα φουσκωτά παιχνιδάκια-στολίδια που μέχρι να τελειώσουν οι γιορτές είχε μείνει ο μισός αέρας μέσα και έμοιαζαν λίγο παραμορφωμένα (Το ένα πόδι του ταράνδου ήταν ξεφούσκωτο, το σκουφάκι του αη Βασίλη είχε πέσει κλπ κλπ)

3. Χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα στην τηλεόραση. Κοίταγα σήμερα το πρόγραμμα της τηλεόρασης να δω αν έχει τίποτα χριστουγεννιάτικο. Λοιπόν τα μόνα που βρήκα ήταν στην ΕΤ1 που είχε την Μερυ Πόπινς, στην  ΕΤ3 την Χριστουγεννιάτικη Ιστορία, στο star μια ταινία Snow Wonder μετά τα μεσάνυχτα  και κάτι κονσέρτα της κρατικής ορχήστρας and thats all. Δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων!!!!! Τα 90s κατείχαν την πρωτοκαθεδρία σε χριστουγεννιάτικες family μεσημεριανές ταινίες, καθώς οι πιο γνωστές τέτοιου είδους ταινίες βγήκαν τότε:

Home alone. Το σπαστικό αλλά ωωω τι γλυκό παιδάκι (Keeevin) που μένει σπίτι και κάνει τη ζωή δύσκολη στους κλέφτες. http://www.youtube.com/watch?v=CK2Btk6Ybm0

Nightmare Before Chrismas  Η πλέον Χριστουγεννιάτικη ταινία (Την έχω δει στο χωριό μου, χριστουγενα, με χιόνι έξω)

Jack Frost O μπαμπάς που είναι χιονάνθρωπος !!! Πάντα με συγκινούσε αυτή η ταινία!! Ειδικά στο τέλος http://www.youtube.com/watch?v=raIdaCllea0

Batman Returns Η καλύτερη ταινία (ίσως μαζί με το batman το πρώτο) του batman που έχει βγει!! Πιγκουνος, κατγουμαν, τιμ μπαρτον, χριστούγεννα στη γκοθαμ. Πόσο καλύτερο να γίνει?

http://www.youtube.com/watch?v=RKiG_9C5T8E 

Αυτές ήταν κάποιες από τις ταινίες που σίγουρα θα έπαιζαν σε κάποιο κανάλι τα χριστούγεννα και τις επόμενες μέρες. 

Αλλά εκτός από αυτό, όλα τα ελληνικά serial έκαναν χριστουγεννιάτικα επετειακά επεισόδια, όλα τα τηλεπαιχνίδια είχαν χριστουγεννιάτικο επεισόδιο που συνήθως οι παίκτες ήταν ηθοποιοί και τα λεφτά που κέρδιζαν (που πάντα ήταν το μεγάλο ποσό) πήγαιναν σε κάποιο ίδρυμα, και όλα τα κανάλια έπαιζαν παιδικά από τις 7 το πρωί μέχρι το μεσημέρι!! 

Αυτή είναι χριστουγεννιάτικη τηλεόραση, όχι η patty και οι επαναλήψεις του καφε της χαρας!

4. Χριστουγεννιάτικα τραγούδια

Δεν εννοώ την Άγια νύχτα και τον μικρό τυμπανιστή. Εννοώ τραγούδια όπως αυτό:

Που βέβαια ΔΕΝ είναι 90's (ειναι του 1984) αλλά εμένα μου θυμίζει τα 90s !!!

Άλλα 90s χριστουγενινάτικα HITS:

Θάνος Καλλίρης: Ρούντολφ το ελαφάκι (1995). Γιατι ο καλλίρης εκτός απά το να ντύνεται ιππότης και να τραγουδάει οχι οχι οχι το μωρό μου, κάνει και χριστουγεννιάτικα παιδικά cd.

 

Spice Grils Christmas Wrapping Όχι που δεν θα έκαναν  χριστουγενίατικη διασκευή

Και φυσικά το τραγούδι που παίζει να είναι το πιο "αφιερωμένο" χριστουγεννιάτικο κομμάτι όλων των εποχών. Mariah Carey- All I want for christmas is you.(δεν βάζω βίντεο μόνο λίνκ)

Ειληκρινα: Σταματήστε να  βάζετε αυτόν τον στίχο κάθε χρίστουγεννα στο msn και στο facebook και παντούυυυ. Και εμείς ερωτευτήκαμε αλλά δεν βάζουμε το πιο κλισε κομμάτι παντού!!! Άλλοστε υπάρχουν πολύ καλύτερα γωνστά χριστουγεννιάτικα ερωτικά κομμάτια για να αφιερώσεις στο ταίρι σου τις γιορτινές μέρες όπως αυτό : http://www.youtube.com/watch?v=vGRC2LYmHfU&feature=related   ;)

Αυτά λοιπόν από τις δικές μου  Χριστουγενιάτικες 90's αναμνήσεις.

OI 90ΙΛΕΣ ΣΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

CHEERS!!!!

Φρικιαστικά μωρά

Οκ, μπορεί εγώ να μην έχω πολύ ανεπτυγμένο το μητρικό ένστικτο, αλλά όσο γούτσου-γούτσου (μα έλεος!!) κι αν βρίσκετε ένα νεογέννητο homo sapiens, ελπίζω για το καλό σας να μην υποκύπτετε στην αισχρά κακόγουστη, τρομο-γλυκερή επίκληση στο συναίσθημα που προβάλλουν οι παρακάτω φωτογραφίες-εκτρώματα:

Κατανοητή η συγκινησιακή τάση προς τα νεογέννητα, συμβολίζουν μια νέα ζωή, ένα χαμόγελο αισιοδοξίας και ευτυχίας, μια αγνή ψυχούλα, και διάφορα άλλα εμετικά (καλά, κάτσε να κανω κανα παιδί και θα γίνω η χαζότερη χαζομαμά)... Επιτέλους ξύπνα, χαζογονιέ, που όταν το αγγελούδι σου φτύνει τη φρουτόκρεμα στα μούτρα σου λες "Τι γλυκούλιιιιι"! Κατάλαβέ το, τα νεογέννητα μωρά είναι αντικειμενικά άσχημα, ΡΟΖ, ζαρωμένα, αντιαισθητικά πλάσματα και η φωτογράφος Anne Geddes εκμεταλλεύεται τα συναισθήματά σου φωτογραφίζοντάς τα με γελοία κοστούμια και καρακιτς σκηνικά και βγάζοντας εκατομμύρια από τα ημερολόγια, τις αφίσες, τις ατζέντες, τα τηλεφωνικά ευρετήρια και τις κούπες που διακοσμούν το σπίτι σου.

Το πρώτο βιβλίο της Geddes, με τίτλο Down in the Garden βγήκε το 1996 και ήταν γεμάτο μωρά. Το δεύτερο βιβλίο της, με τίτλο Until Now, του 1998, ήταν επίσης γεμάτο μωρά. Άραγε, πώς να εξελίχθηκε η μετέπειτα πορεία του καλλιτεχνικού της έργου; Χμμμμ....

Και όμως! Η καλλιτέχνις έκανε εντέλει την υπέρβασή της θεματικά- κρίμα που χρονολογικά βρισκομαστε πλέον εν έτει 2004, άρα δεν αποτελεί σημαντικο 90ς γεγονός- με το 4ο βιβλίο της, τιτλοφορούμενο Miracle: 

Μία συνεργασία με τη Celine Dion και τα μαγευτικά (μπερκ) φωνητικά της που εξυψώνουν και γιορτάζουν τη μητρότητα- περιέχει ΚΑΙ cd!

Εντάξει, παραδέχομαι ότι υπάρχουν και χειρότερες προσβολές στην αισθητική, που μας προωθήθηκαν τα 90ς, πχ ταινίες με τις Mary-Kate και Ashley Olsen:

Αλλά δεν μπορώ να ακούω να μου λένε "Ναι, αλλά τα μωράκια στις φωτογραφίες είναι τοσο γλυκούλικααααα". Τα έμβρυα επίσης αποτελούν νέα πνοή ζωής, καλή ιδέα δε θα'ταν να τα φωτογραφισουμε με καπέλα Αϊ-Βασίλη, ή ορχιδέες;; Τι γλυκούλιιιιιιι!

Πεφτει, πεφτει, πεφτει...Επεσε!

Αυτό το post δεν έχει σχέση ούτε με μουσική, ούτε με ταινίες. Ούτε με ρούχα, ούτε με παιχνίδια. Εχει σχέση με την επικαιρότητα του 1997:

Και συγκεκριμένα με ένα από τα πιο τραγελαφικά γεγονότα του 1997: Τότε που όλοι αναμέναμε με αγωνία να τελειώσουν τα έργα και να ανοίξει το πρώτο μετρό στην Ελλάδα, ξαφνικά τσουπ! Ο Μετροπόντικας κατεδαφίζει ένα περίπτερο στην Πανεπιστημίου!  Αυτό μαζί με τον σεισμό του 99 και τις καταλήψεις για τον Αρσενη είναι 3 από τα πρώτα γεγονοτα που μου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτομαι την δεκαετία του 90. Φταίει το ότι ήμουν μικρή και μου φάνηκε σαν οι γκάφες του ντοναλντ να μεταφέρονται λίγα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου, φταίει το ότι για μια ακόμη φορά αποδήχτηκε πόσο γαμάτοι και πρωτοπόροι είναι οι έλληνες; Δεν ξέρω. Πάντως η εικόνα από τις ειδήσεις , του περιπτέρου να βουλιάζει κυριολεκτικά μέσα στην άσφαλτο της πανεπιστημίου και ο περιπτέρας (ή καποιοι περαστικοι) να φωνάζουν «πεφτει πεφτει πεφτει. Επεσε» εχει χαραχτεί ανεξίτηλα στην μνήμη μου. 

Θυμάμαι μετά από αυτό είχαν βγει και δυο-τρια εποχιακά ανέκδοτα για το καημενο περιπτεράκι (μα πιο περιστατικό άλλοστε μένει χωρίς τουλάχιστον ένα ανέκδοτο να φτιαχτεί γιαυτο?) . Νομίζω το ένα έλεγε «Τι κάνει ένας πόντιος στο κέντρο της Αθήνας με ένα καλάμι ψαρέματος? Εχει παει να ψαρέψει δρακουλίνια στην Πανεπιστημίου» .  

Μα φανταστείτε την εικόνα για λίγο. Δηλαδή αυτοί που κάνανε το σχέδιο και σκάβανε δεν είδανε κοτζάμ περίπτερο που βρισκόταν από πάνω τους? Το ξεχάσανε οτί υπάρχει? Και να πεις ότι ήταν σε κανέναν μικρό δρόμο. Ολόκληρη πανεπιστημίου βρε αδερφέ!