Μάνα ρείβερ

Τα 60's είναι η γενιά των χίπιδων, τα 70's η γενιά της ντίσκο, τα 80's η γενιά της pop (μάλλον), τα 90's είναι αναμφισβήτητα η γενιά 2 βασικών μουσικών κυμάτων: της χιπ-χοπ και της techno-rave. (Και του ελληνικού έντεχνου) Ήρθε ο καιρός να γράψουμε για την 2η. 

Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 90 ξέσπασε στην Ελλάδα ένα τεράστιο κύμα ρειβάδων. Τα ρέιβ πάρτυ έδιναν και έπαιρναν και σε όλα τα κανάλια στις διάφορες εκπομπές κύριο θέμα ήταν η ρειβ κουλτούρα η οποία συνοδευόμενη απο ναρκωτικά (έξταση, τρυπάκια κλπ) "κατέστρεφε τους νέους". Κάτι σαν τους emo το 2000, οι ρειβάδες ήταν το πρώτο θέμα συζητήσης από κουτσομπολίστικα μεσημεριάνα μέχρι "σοβαρά" βραδινά ρεπορτάζ. Δυστυχώς ήμουν αρκετά μικρή για να τα ζήσω  αυτά προσωπικά, αλλά μετά από εξονυχιστική έρευνα και μελέτη νομίζω πως μπορώ να γράψω ένα ποστ για όλο το ρειβοπαραλλήρημα που επικρατούσε. 

Χωρίς να ψάξω και πάρα πολύ, βρήκα ένα άρθρο στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ του 1997. Όπως χαρακτηριστικά γράφει ο αρθρογράφος: "Η κυβερνορέιβ κουλτούρα, οι κομπιούτερ και η ρέιβ φάση έχουν έρθει από καιρό στην Ελλάδα" . 

"Τις τελευταίες ημέρες η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί αμήχανη και τρομοκρατημένη νέους ανθρώπους που ξεκινούν για διασκέδαση και καταλήγουν σε αστυνομικά τμήματα υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών."

Έτσι λοιπόν μαζί με τους κομπιουτερς εισέβαλαν στην ελληνική κοινωνία και τραγούδια όπως αυτό: 

ή αυτό: 

Τα ρείβ πάρτυ ήταν πολύ συχνά και λόγο και του είδους της μουσικής, σε πολλά υπήρχαν εξταση, τρυπάκια, χαπάκια, lsd κλπ. Εξίσου συχνά όμως ήταν και τα ρεπορτάζ των ειδήσεων που έλεγαν για περιστατικά από 16χρονους που έπεφταν ναρκωτικά λόγο της ρείβ και είχαν σε κάποιο παράθυρο καλεσμένο κάποιον συγγενή/φίλο ή οποιονδήποτε θα ανέβαζε την τηλεθέαση τους. 

Έτσι λοιπόν το χειρότερο εκείνη την εποχή ήταν το παιδί σου να ακούει ρέιβ. 

Συνεχίζω με  καλτ 100% 90s αποσπάσματα απο το προηγούμενο άρθρο: 

"Ο Νίκος, ένα ψηλό 20χρονο αγόρι, μένει στο Περιστέρι και τα σαββατόβραδα κυκλοφορεί στα κλαμπ όπου παίζουν trance. Φοράει κολλητό μπλουζάκι με παράξενο λογότυπο, παπούτσια Σνίκερς, κατ φις γυαλιά. "

Οι περίοικοι στην πλατεία Μαβίλη, που έβλεπαν τους νεαρούς με τα χοντροκομμένα σπορτέξ, τις αθλητικές φόρμες, τις εφαρμοστές μπλούζες με ζωγραφισμένα μυτερά γκραφίτι και μαύρα γυαλιά ηλίου μέσα στη... «μαύρη» νύχτα, σταματούσαν και τους χάζευαν. «Πού πας, παιδί μου;». «Σε ρέιβ πάρτι, μαμά»!

Και μιας και μιλήσαμε για  "μαμά" , έφτασε η ώρα να αναφέρω την  ΜΑΝΑ ΡΕΙΒΕΡ

Πολλοί απο σας θα ξέρετε το ομόνυμο comic που κυλοφορούσε με το 9 της ελευθεροτυπίας. (λίνκ) . Αυτό που ίσως να μην ξέρετε είναι ότι ο τίτλος του comic βασίζεται σε αληθινό γεγονός και συγκεκριμένα σε αυτό:

O ευαγγελάτος (ποιός άλλος?) έχει καλέσει την μητέρα ενός ρέιβερ ο οποίος συνελήφθη σε ένα ρέιβ πάρτυ και έναν ρέιβερ έχοντας για λεζάντες στο παράθυρο "Μητέρα Raver " και "Raver".  Ακολουθεί μια ξεκαρδιστική (κατα τι γνώμη μου) διαφωνία μεταξύ τους για το αν η rave μουσική ωθεί τους νέους στα ναρκωτικά με ατάκες του στυλ " Και πηδάει σαν κατσίκι μες στο σπίτι 22 χρονών παιδί". 

Φυσικά δεν θα μπορούσα να παραλείψω, τον γνωστό πλέον τύπο από το ίδιο αφιέρωμα του ΑΝΤ1. Είμαστε περήφανοι σαν γενιά που βγάλαμε τον "Βλέπω-κύκλους τύπο" 

Από όλο αυτό το κίνημα πάντως βγήκαν μερικά πολύ σημαντικά trance-techno-electro (δεν μπορω να τα ξεχωρισω αυτά τα είδη) συγκροτήματα όπως οι infected mushroom, οι prodigy και άλλα. 

Οι ρέιβερς βέβαια, όπως άλλωστε και κάθε άλλη μόδα, κράτησε λίγα χρόνια. Λίγα χρόνια μετά το 2000  άρχισε να εξασθενεί και πλέον τα rave party που γίνονται είναι ελάχιστα. Φυσικά μετά ακολούθησαν άλλες μόδες όπως οι χιπ χοπ άδες, οι emo και τώρα οι hipsters. 

Περισσότερο λοιπόν μου κάνει για τρομοκρατία των ΜΜΕ, και φόβο για οτιδήποτε διαφορετικό και καινούριο, παρά για την μουσική των ναρκωτικών όπως την παρουσίαζαν τότε. 

Έμενα πάντως τα τραγούδια αυτά μου αρέσουν ακόμα και σήμερα.

Ρειβαριστείτε λοιπόν: 

http://www.youtube.com/watch?v=Bl8lH3irnmI

http://www.youtube.com/watch?v=bUydnU4pvs4

http://www.youtube.com/watch?v=JJAt9muKJu8

http://www.youtube.com/watch?v=bbqYKjJdHX8 (κομματαρα!!)

Και δείτε κύκλους: 

ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΛΑΓΟΙ !

Το Πάσχα είναι μια γιορτή, που ποτέ δεν μου έκανε τόσο αίσθηση όσο τα Χριστούγεννα. Πάντα στο μυαλό μου ήταν κάτι υποδεέστερο, και η αλήθεια είναι ότι ενώ για τα Χριστούγεννα υπάρχουν πάρα πολλές ταινίες, τραγούδια, 90s κλισέ πράγματα, το Πάσχα απ'όσο θυμάμαι τον εαυτό μου δεν είχε κάτι το ιδιαίτερο. Πέρα από τις λαμπάδες barbie και poly poket, τον Αυγουλάρα με τα super δώρα και τις χαλκομανίες πάνω στα αυγά, το Πάσχα το έχω συνδυάσει με ολοήμερες ατέλειωτες ταινίες για τα Πάθη του Χριστού (αντί για το παιδικό πρόγραμμα των Χριστουγέννων), αρνί, κοκορέτσι, μαγειρίτσα που ποτέ δεν μου άρεσε τίποτα από όλα αυτά και έναν μόνιμο φόβο το βράδυ της ανάστασης μην  πιάσω φωτιά από καμιά λαμπάδα και μην μου έρθει κανένα βεγγαλικό στο κεφάλι (αυτό ακόμα το φοβάμαι απλά αντι να κρύβομαι πίσω από την μαμά μου πηγαίνω διακριτικά όσο πιο μακριά μπορώ από τα βεγγαλικά).

Έστυψα λοιπόν, το κεφάλι μου να βρω θέμα για Πασχαλιάτικο post,αλλά ούτε καμιά ταινία πασχαλιάτικη βρήκα, ούτε καμία φοβερή ανάμνηση από 90s Πάσχα, ούτε γενικότερα κάτι που να χαρακτηρίζει τo Πασχα στα 90s. Aποφάσισα το Πασχαλινό post των 90ίλων να αναφέρεται σε κάτι που εμμέσως παραπέμπει σε Πάσχα: ΣΤΟΥΣ ΛΑΓΟΥΣ ! (και όχι δεν εννοώ τους παναθηναϊκούς).

Μιας και αυτό το αξιολάτρευτο γλυκούλικο ζωάκι,τυχαίνει να είναι και Πασχαλιάτικο σύμβολο (Easter bunny) θα κάνουμε ένα post για τους πιο αγαπημένους μας παιδικούς λαγούς. (Κάποιοι δεν είναι 90s αλλά θα μας συγχωρέστε λόγω των ημερών)

#1   Bugs Bunny

Νομίζω είναι ο πρώτος λαγός που έρχεται σε κάποιον στο μυαλό. Δεν χρειάζεται να γράψω πολλά για τον πιο διάσημο λαγό του κόσμου. O λαγός της οικογένειας looney tunes έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1938 με το όνομα happy rabbit και ο αρχικός δημιουργός του ήταν ο Ben Hardaway. Πλέον έχει μέχρι και το δικό του αστέρι στο Hollywood walk of fame και  έχει πρωταγωνιστήσει σε 167 επεισόδια cartoons.

#2  Roger Rabbit

O roger rabbit γεννήθηκε λίγο πριν τα 90s, το 1988 από την ταινία Who framed roger rabbit ?Πρέπει να ήταν από τις πρώτες ταινίες που συνδύαζαν cartoons με ηθοποιούς (πολύ πριν το space jam). Όταν ήμουν μικρή, για κάποιο λόγο αυτού του είδους οι ταινίες ήταν από τις αγαπημένες μου. O roger rabbit λοιπόν, υποδυόταν το cartoon το οποίο έχασε τη δουλεία του ως cartoon γιατί κατηγορείται για φόνο. Κι έτσι μαζί με έναν detective προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο. Θυμάμαι ότι πρώτη φορά που είδα την ταινία ήταν στο φροντιστήριο των αγγλικών μου σε βιντεοκασέτα.  Να και το trailer:

#3 Peter rabbit

Ο peter rabbit, για όσους δεν θυμούνται ή δεν ξέρουν (που αν δεν ξέρουν κακώς δεν ξέρουν!!), είναι αυτός:

Και αυτός: 

Αγαπημένος ήρωας παιδικών παραμυθιών και ιστοριών που κυκλοφορούσαν σε μικρά βιβλιαράκια. Θυμάμαι είχα 3 στα αγγλικά και γιαυτό μου έχει μείνει και τόσο πολύ σαν εικόνα, γιατί έβλεπα μόνο τις εικόνες μέχρι να μάθω αγγλικά. Ήταν όλες ιστοριούλες με ηθικά διδάγματα, μιας και ο roger rabbit ήταν τέρμα αγαθός και καλόκαρδος λαγός.

#4 Rabbit (σκέτο) από το winnie the pooh.

Αυτός είναι ο λαγός που αντιπαθώ περισσότερο. Γκρινιάρης, σπαστικός, κίτρινος, που το μόνο που τον ένοιαζε ήταν τα καρότα του. Είναι ένας από τους βασικούς χαρακτήρες του winnie the pooh και εμφανίζεται σχεδόν σε όλες τις ιστορίες του. Παρ'ότι αντιπαθέστατος, είναι από τους βασικούς λαγούς της παιδικής μας ηλικίας.

#5 Ο λαγός της nesquick

Μα με το που βλέπετε αυτόν τον λαγό δεν σας έρχεται η γεύση του σοκολατούχου γάλατος ή ακόμα καλύτερα η γεύση που έχει το γάλα μετά τα σοκολατένια corn-flakes nesquick που μόλις καταβροχθίσατε ;
Ο πιο γλυκός λαγός της παιδικής μας ηλικίας, o quicky:

#6 White Rabbit
Η αλλιώς κούνελος. Ο λαγός απο την αλική στη χώρα των θαυμάτων. Με την πιο γνωστή του εμφάνιση, από το παιδικό της disney:

Αλλά φυσικά υπήρχε και σε άλλες μορφές και σκίτσα, αφού η ιστορία της Αλίκης είναι πριν το παιδικό της disney. Όπως και να χει, ο καλούλης αυτό λαγουδάκος που έχει ένα μόνιμο άγχος να βρει την Αλίκη, κατέχει μια θέση στην λαγουδο--λίστα μας.

#7 Jazz jackrabbit
Έχουμε ξαναναφερθεί στον εν λόγω λαγό στο blog μας. Πρόκειται για τον πρωταγωνιστή ενός από τα καλύτερα pc games που έχουν κυκλοφορήσει στην αγορά (εντάξει ίσως υπερβάλω λίγο). Ο jazz (μαζί με τον spaz στο jazz jackrabbit 2) έχουν στιγματίσει την παιδική μου ηλικία και την σχέση μου με τα video games. Είναι ένας λόγος να αγαπάω τους λαγούς.

Ας σταματήσουμε στους 7 γιατί πολλοί λαγοί μαζεύτηκαν σε ένα post.

ΟΙ 90ίλες ΣΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ:

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!

90s PCs

Η δεκαετία των 90s ήταν η δεκαετία πολλών τεχνολογικών αλλαγών. Έτσι τα παιδιά των 90s έζησαν πολύ σημαντικές αλλαγές στον τομέα αυτό. Ζήσαμε την μετάβαση από το atari στο gameboy color, από την κασέτα στο mp3, από την βιντεοκάμερα που έπαιρνε ολόκληρη κασέτα και ζύγιζε 100 κιλά στην βιντεοκάμερα με mini dvd. Ζήσαμε την κυκλοφορία των πρώτων κινητών τηλεφώνων, των πρώτων dvd-player. Ήμασταν η πρώτη γενιά που άκουσε τον σπαστικό ήχο σύνδεσης στο internet με σύνδεση dial-up. Προσωπικά, θεωρώ την γενιά μας πολύ τυχερή που δεν γεννήθηκε μέσα στην τεχνολογία, αλλά έζησε την γέννηση και την εξέλιξη της και που καθώς μεγαλώναμε εμείς, τεράστια τεχνολογικά επιτεύγματα, όπως το internet και οι Η/Υ, αναπτύσσονταν μαζί μας. 

Έτσι λοιπόν, μετά από αυτόν τον μεγάλο πρόλογο, έχω την χαρά να παρουσιάσω ένα post ειδικά αφιερωμένο σε όλου τους diήτες για τους Η/Υ στα 90s. 

Κάπου το 1995 θυμάμαι να παίζω το πρώτο μου παιχνίδι σε υπολογιστή. Ήταν σε έναν υπολογιστή που είχαμε στο σπίτι ο οποίος έτρεχε αποκλειστικά με MS-DOS.

 Είχα θυμάμαι 4 δισκέτες με παιχνίδια και είχα μάθει να βάζω την δισκέτα και όταν βγαίνει η μαύρη οθόνη με τα γράμματα (βλέπε πάνω) να γράφω την εντολή που χρειαζόταν για να ανοίξει το παιχνίδι. Μια από τις δισκέτες ήταν space invaders, η άλλη chess, η άλλη tetris και η άλλη με κάτι εκπαιδευτικά παιχνίδια με γραφικά χειρότερα και από δικές μου ζωγραφιές στο χέρι. Παρόλα αυτά το όλο σύστημα υπολογιστής-δισκέτα-παιχνίδι μου φαινόταν κάτι πάρα πολύ μπροστά και τότε ήταν όντως η τελευταία λέξη της τεχνολογίας. Περνούσα ώρες μπροστά στον υπολογιστή και αυτό ήταν το κύριο θέμα στους τσακωμούς με τους γονείς 

"Θα παίξω υπολογιστή"

"Όχι! Πρώτα θα κάνεις τα μαθήματά σου"

"Μα!...Θα παίξω 5 λεπτά μόνο " 

Και μετά....ήρθαν τα windows και ο κόσμος μου άλλαξε. Και συγκεκριμένα τα windows 95

Μόλις είδα την δελεαστική πράσινομπλε επιφάνεια εργασίας και τα εικονάκια να κάθονται εκεί και να περιμένουν να τα πατήσεις, πάνε και οι space invaders και το tetris. Όλη μέρα ναρκαλιευτής και ζωγραφική. Ω ναι! Είχα λιώσει την ζωγραφική. Εγώ που μαρκαδόρους και νερομπογιές έπιανα μόνο στην ώρα των καλλιτεχνικών στο σχολείο, ξαφνικά άρχισα να ζωγραφίζω μανιωδώς στον υπολογιστή. (Ίσως ήταν ο μόνος τρόπος που μπορούσα να τραβήξω ίσιες γραμμές). Λοιπόν τα windows 95, που πλέον δεν είχαν μαύρη οθόνη με άσπρα γράμματα ούτε εντολές, αλλά χαρούμενα εικονίδια, έμειναν στη ζωή μου και στο pc μας μέχρι και το 2001 όπου αντικαταστάθηκαν με τα xp.

Και περνάμε τώρα στο ιντερνΈτ. Θυμάμαι το 1996 όταν είχαμε πάει διακοπές στον θείο μου στο Los Angeles ο οποίος είχε internet! Εγώ η αλήθεια είναι ότι δεν καταλάβαινα και πολλά για το τι το σημαντικό έχει αυτό το internet αλλά οι γονείς μου μόλις γυρίσαμε στην Ελλάδα έλεγαν σε όλους (μα σε όλους όμως) "Και μ'αυτό το internet διαβάσαμε από την Αμερική τις ειδήσεις στην Ελλάδα!!" (wow!!). Εμείς internet πρωτοβάλαμε αργά, κάπου στο 2000, αλλά φυσικά είχαμε dial up: η σύνδεση που για να φορτώσει μια εικόνα περίμενες και 5 λεπτά.

Kαι μαζί με το internet εμείς τα 90παίδα είμαστε επίσης και η γενιά του chat room.  Δεν νομίζω να υπάρχει παιδί που να μεγάλωσε στα 90s και να μην έχει μπει έστω μια φορα (έστω απο κάποιο internet caffe, απο κάποιο pc στο σχολείο) στο  mirc, στο winmx ή σε κάποιο αλλο chat room. (To winmx εκτός από chat ήταν και για downloads όπως το limewire. Είχα κολλήσει άπειρους ιούς από κει) Και σίγουρα πολλοί σκάλωσαν την πρώτη φορά που είδαν στην οθόνη του chat " Α/S/L ? " το οποίο σήμαινε Αge/Sex/Location, όποτε και εκεί άρχιζαν τα ψεύτικα στοιχεία περί ηλικίας εμφάνισης κλπ  για να σπάσεις πλάκα με την παρέα σου.  (Περισσότερα για τα chat σε κάποιο post που θα κάνει η Nevir).

Μετά ήρθαν τα msn, τα  hi-5, τα myspace, το facebook και όλα αυτά ανήκουν πια στις αναμνήσεις όσων μεγάλωσαν τα 90s. (μνιεεεχ)

Ορίστε! Μέχρι και οι one είχαν mirc:

Ps: Η microsoft για τα windows 95 είχε βγάλει ολόκληρο presentation-διαφήμιση με την Jeniffer Aniston και τον Matthew Perry για να τα προωθήσει! Κανουν λες και παρουσιάζουν πύραυλο χαχαχα link