Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

Η μαγεία των 90s δαφημίσεων. vol.1 : The classic ones

Χαζεύοντας διαφημίσεις τις τελευταίες μέρες στο youtube (ναι τόσο πολύ βαριέμαι!), κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι διαφημίσεις είναι και αυτές μια μορφή τέχνης και αναλόγως την εποχή που γυρίστηκαν έχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ακόμα κι αν δεν στο πουν μπορείς να καταλάβεις αν μια διαφήμιση είναι γυρισμένη στα 80s, στα 90s, στα 00's ή στα 10's (2010-2020). Οι διαφημίσεις των  90s είναι σκέτη απόλαυση, λόγω της καλτίλας του πράγματος. 
Αν και είχαν ξεφύγει απο το μοτίβο: Τραγούδι, χωρός, πολύχρωμα σκηνικά των 80's (παράδειγμα),
έχουν ακόμα έναν τόνο καλτίλας (ειδικά οι παιδικές διαφημίσεις) και τις χαρακτηριστικές φωνές των εκφωνητών διαφημίσεων που αλλάζουν απο δεκαετίας σε δεκαετία. Ειδικά οι διαφημίσεις στις αρχές 90s, τους έχει ξεμείνει λίγη 80ίλα και βλέπεις τύπισες με βάτες και μαλλί φουσκωμένο απο την λάκ όπως αυτή στο παρακάτω διαφημιστικό των mentos του 1992:



Επειδή λοιπόν και οι διαφημίσεις χαρακτηρίζουν την προηγούμενη δεκαετία, και ειδικά εμείς που είμασταν παιδάκια είχαμε δει κάμποσες, αποφάσισα να σας τις ξαναθυμήσω μέσω κάποιων post. 
To πρώτο αφορά τις κλασσικές και πιο επιτυχημένες διαφημίσεις των 90s , που τις περισσότερες σίγουρα θα θυμάστε ακόμα, αλλά αξίζει να τις αναφέρουμε. 

1. Carnation. "Ειναι απίθανη γεύση να πίνεις , αν θες σαν τον carnation να γίνεις." Μια παραλλαγή dalton και λουκυ λουκ για το γαλα carnation. Όπως έμαθα πολύ αργότερα το carnation σημαίνει γαρύφαλλο, και αν προσέξετε το γάλα carnation έχει για σήμα ένα γαρύφαλλο.

2. Lila pause. Η επική διαφήμιση με τον Κοντογιαννίδη. "Σοκολάτα με ονοματεπώνυμο"

3. "Δεν έχω αυτοκίνητο καρδιά μου". Αυτη η ατάκα έμεινε για χρόνια. Εγω μεχρι και τώρα την λέω. Δεν θυμόμουν βέβαια απο ποία διαφήμιση ήταν, μεχρι που την ανακάλυψα στο youtube (μεγάλη η χάρη του). 

4. Caotonic. Ενταξει αυτή δεν είναι τόσο classic άλλα είναι η αττάκα: "Μια στιγμή να πιω caotonic να δυναμώσω!! " Που ελεγε σε κάθε διαφήμιση ο wannabe superman

5. Μπορεί να είναι τέλος των 90s (1999) αλλά είναι 90s και πολύ κλασσική διαφήμιση, οπότε θα την βάλω. Αλλα και μόνο που έχει και την ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΑ της αξίζει μια θέση εδω!!

6. Την διαφήμιση που ακολουθεί εγώ προσωπικά δεν την θυμάμαι σαν διαφήμιση. Ηταν όμως η αφορμή που ο σεφερλής έκανε το κομμάτι "Ο παπαφίλιψ ρουφαει τη σκόνη". Ε και αφού την βρήκα είπα να την μοιραστώ μαζί σας!! Η σκουπα philips ρουφαει την σκονη απο μακριά..και αθορυβααα:



Λοιπόν αυτά προς το παρόν. Στο επόμενο post θα είναι άλλη κατηγορία. Αν σας έρθει και καμιά ιδέα - αναλαμπή από τις 90s διαφημίσεις γράψτε το σε comment :):)

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Χριστούγεννα 90's

Μιας και είναι μέρες γιορτινές και θείες είπαμε κι εμείς εδώ στις 90ίλες να μπούμε λίγο στο christmas spirit και να κάνουμε ένα χριστουγεννιάτικο post.
Αυτά είναι τα πρώτα πράγματα που ήρθαν στο μυαλό όταν σκέφτηκα "Χριστούγεννα 90's" :

1. "Το μεγαλύτερο Χριστουγεννιάτικο Δέντρο της Ευρώπης". Δεν ξέρω αν όντως ήταν το μεγαλύτερο χριστουγεννιάτικο δέντρο της Ευρώπης ή ήταν τρικ του κυρίου Αβραμόπουλου για να τον ξαναψηφίσουν για δήμαρχο την επόμενη χρονιά (γιατί φυσικά ένας δήμαρχος κρίνεται απο το πόσο μεγάλο είναι το δέντρο του) , πάντως για πολλές χρονιές βρισκόταν στην μέση της πλατείας Συντάγματος. Βέβαια δέντρο ακριβώς δεν το λες, γιατί ούτε μπάλες είχε ούτε κλαδιά, ούτε κάτι τελοσπαντων που να παραπέμπει σε αυτό. Ένα συνονθύλευμα από κίτρινα λεντάκια ήταν, που πραγματικά λυπάμαι τους ανθρώπους που τα ξεμπέρδευαν και τα τοποθετούσαν. Παρ'όλα αυτά είναι 90s στοιχείο, και όταν ήμουν μικρό κοριτσάκι με εντυπωσίαζε ταμάλα. Και σίγουρα, όσο κιτσ κι αν είναι τα 10000 χριστουγεννιάτικα λεντάκια σε κωνικό σχήμα είναι πολύ πολύ πολύ πολύ καλύτερα από το φετινό "δέντρο" :
Δηλαδή !!!! Οκ έχουμε κρίση, οκ δεν έχουμε λεφτά για στολίδια και ρεύμα: ΜΗΝ ΒΑΖΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ!
Ένα ξύλινο πράγμα που μοιάζει με έναν κακοσχεδιασμένο σκελετό χριστουγεννιάτικου δέντρου, έχει ύψος 1,80, και είναι χορηγία της ΑΚΤΟ design είναι χ α λ ι α !!!! (Μέτρα λιτότητας και διαφήμιση εταιριών μέχρι και στα Χριστούγεννα γκρρρ)

2. Φουσκωτοί τάρανδοι και Αγιοι Βασίληδες. Νομίζω πως κάθε σπίτι που είχε παιδάκια, είχε στο σαλόνι του ένα τέτοιο:

Υπήρχε και με Άγιο Βασίλη πάνω στον τάρανδο (τέτοιο είχα εγώ) αλλά δεν βρήκα καμιά φωτογραφία. Αυτά λοιπόν ήταν τα φουσκωτά παιχνιδάκια-στολίδια που μέχρι να τελειώσουν οι γιορτές είχε μείνει ο μισός αέρας μέσα και έμοιαζαν λίγο παραμορφωμένα (Το ένα πόδι του ταράνδου ήταν ξεφούσκωτο, το σκουφάκι του αη Βασίλη είχε πέσει κλπ κλπ)





3. Χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα στην τηλεόραση. Κοίταγα σήμερα το πρόγραμμα της τηλεόρασης να δω αν έχει τίποτα χριστουγεννιάτικο. Λοιπόν τα μόνα που βρήκα ήταν στην ΕΤ1 που είχε την Μερυ Πόπινς, στην  ΕΤ3 την Χριστουγεννιάτικη Ιστορία, στο star μια ταινία Snow Wonder μετά τα μεσάνυχτα  και κάτι κονσέρτα της κρατικής ορχήστρας and thats all. Δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων!!!!! Τα 90s κατείχαν την πρωτοκαθεδρία σε χριστουγεννιάτικες family μεσημεριανές ταινίες, καθώς οι πιο γνωστές τέτοιου είδους ταινίες βγήκαν τότε:
Home alone. Το σπαστικό αλλά ωωω τι γλυκό παιδάκι (Keeevin) που μένει σπίτι και κάνει τη ζωή δύσκολη στους κλέφτες. http://www.youtube.com/watch?v=CK2Btk6Ybm0
Nightmare Before Chrismas  Η πλέον Χριστουγεννιάτικη ταινία (Την έχω δει στο χωριό μου, χριστουγενα, με χιόνι έξω)
Jack Frost O μπαμπάς που είναι χιονάνθρωπος !!! Πάντα με συγκινούσε αυτή η ταινία!! Ειδικά στο τέλος http://www.youtube.com/watch?v=raIdaCllea0
Batman Returns Η καλύτερη ταινία (ίσως μαζί με το batman το πρώτο) του batman που έχει βγει!! Πιγκουνος, κατγουμαν, τιμ μπαρτον, χριστούγεννα στη γκοθαμ. Πόσο καλύτερο να γίνει?

Αυτές ήταν κάποιες από τις ταινίες που σίγουρα θα έπαιζαν σε κάποιο κανάλι τα χριστούγεννα και τις επόμενες μέρες. 
Αλλά εκτός από αυτό, όλα τα ελληνικά serial έκαναν χριστουγεννιάτικα επετειακά επεισόδια, όλα τα τηλεπαιχνίδια είχαν χριστουγεννιάτικο επεισόδιο που συνήθως οι παίκτες ήταν ηθοποιοί και τα λεφτά που κέρδιζαν (που πάντα ήταν το μεγάλο ποσό) πήγαιναν σε κάποιο ίδρυμα, και όλα τα κανάλια έπαιζαν παιδικά από τις 7 το πρωί μέχρι το μεσημέρι!! 
Αυτή είναι χριστουγεννιάτικη τηλεόραση, όχι η patty και οι επαναλήψεις του καφε της χαρας!

4. Χριστουγεννιάτικα τραγούδια
Δεν εννοώ την Άγια νύχτα και τον μικρό τυμπανιστή. Εννοώ τραγούδια όπως αυτό:

Που βέβαια ΔΕΝ είναι 90's (ειναι του 1984) αλλά εμένα μου θυμίζει τα 90s !!!
Άλλα 90s χριστουγενινάτικα HITS:
Θάνος Καλλίρης: Ρούντολφ το ελαφάκι (1995). Γιατι ο καλλίρης εκτός απά το να ντύνεται ιππότης και να τραγουδάει οχι οχι οχι το μωρό μου, κάνει και χριστουγεννιάτικα παιδικά cd.
 
Spice Grils Christmas Wrapping Όχι που δεν θα έκαναν  χριστουγενίατικη διασκευή



Και φυσικά το τραγούδι που παίζει να είναι το πιο "αφιερωμένο" χριστουγεννιάτικο κομμάτι όλων των εποχών. Mariah Carey- All I want for christmas is you.(δεν βάζω βίντεο μόνο λίνκ)
Ειληκρινα: Σταματήστε να  βάζετε αυτόν τον στίχο κάθε χρίστουγεννα στο msn και στο facebook και παντούυυυ. Και εμείς ερωτευτήκαμε αλλά δεν βάζουμε το πιο κλισε κομμάτι παντού!!! Άλλοστε υπάρχουν πολύ καλύτερα γωνστά χριστουγεννιάτικα ερωτικά κομμάτια για να αφιερώσεις στο ταίρι σου τις γιορτινές μέρες όπως αυτό : http://www.youtube.com/watch?v=vGRC2LYmHfU&feature=related   ;)

Αυτά λοιπόν από τις δικές μου  Χριστουγενιάτικες 90's αναμνήσεις.

OI 90ΙΛΕΣ ΣΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ

CHEERS!!!!


Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Φρικιαστικά μωρά

Οκ, μπορεί εγώ να μην έχω πολύ ανεπτυγμένο το μητρικό ένστικτο, αλλά όσο γούτσου-γούτσου (μα έλεος!!) κι αν βρίσκετε ένα νεογέννητο homo sapiens, ελπίζω για το καλό σας να μην υποκύπτετε στην αισχρά κακόγουστη, τρομο-γλυκερή επίκληση στο συναίσθημα που προβάλλουν οι παρακάτω φωτογραφίες-εκτρώματα:







Κατανοητή η συγκινησιακή τάση προς τα νεογέννητα, συμβολίζουν μια νέα ζωή, ένα χαμόγελο αισιοδοξίας και ευτυχίας, μια αγνή ψυχούλα, και διάφορα άλλα εμετικά (καλά, κάτσε να κανω κανα παιδί και θα γίνω η χαζότερη χαζομαμά)... Επιτέλους ξύπνα, χαζογονιέ, που όταν το αγγελούδι σου φτύνει τη φρουτόκρεμα στα μούτρα σου λες "Τι γλυκούλιιιιι"! Κατάλαβέ το, τα νεογέννητα μωρά είναι αντικειμενικά άσχημα, ΡΟΖ, ζαρωμένα, αντιαισθητικά πλάσματα και η φωτογράφος Anne Geddes εκμεταλλεύεται τα συναισθήματά σου φωτογραφίζοντάς τα με γελοία κοστούμια και καρακιτς σκηνικά και βγάζοντας εκατομμύρια από τα ημερολόγια, τις αφίσες, τις ατζέντες, τα τηλεφωνικά ευρετήρια και τις κούπες που διακοσμούν το σπίτι σου.
Το πρώτο βιβλίο της Geddes, με τίτλο Down in the Garden βγήκε το 1996 και ήταν γεμάτο μωρά. Το δεύτερο βιβλίο της, με τίτλο Until Now, του 1998, ήταν επίσης γεμάτο μωρά. Άραγε, πώς να εξελίχθηκε η μετέπειτα πορεία του καλλιτεχνικού της έργου; Χμμμμ....
Και όμως! Η καλλιτέχνις έκανε εντέλει την υπέρβασή της θεματικά- κρίμα που χρονολογικά βρισκομαστε πλέον εν έτει 2004, άρα δεν αποτελεί σημαντικο 90ς γεγονός- με το 4ο βιβλίο της, τιτλοφορούμενο Miracle: 


Μία συνεργασία με τη Celine Dion και τα μαγευτικά (μπερκ) φωνητικά της που εξυψώνουν και γιορτάζουν τη μητρότητα- περιέχει ΚΑΙ cd!
Εντάξει, παραδέχομαι ότι υπάρχουν και χειρότερες προσβολές στην αισθητική, που μας προωθήθηκαν τα 90ς, πχ ταινίες με τις Mary-Kate και Ashley Olsen:

Αλλά δεν μπορώ να ακούω να μου λένε "Ναι, αλλά τα μωράκια στις φωτογραφίες είναι τοσο γλυκούλικααααα". Τα έμβρυα επίσης αποτελούν νέα πνοή ζωής, καλή ιδέα δε θα'ταν να τα φωτογραφισουμε με καπέλα Αϊ-Βασίλη, ή ορχιδέες;; Τι γλυκούλιιιιιιι!





Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2011

Πεφτει, πεφτει, πεφτει...Επεσε!


Αυτό το post δεν έχει σχέση ούτε με μουσική, ούτε με ταινίες. Ούτε με ρούχα, ούτε με παιχνίδια. Εχει σχέση με την επικαιρότητα του 1997:


Και συγκεκριμένα με ένα από τα πιο τραγελαφικά γεγονότα του 1997: Τότε που όλοι αναμέναμε με αγωνία να τελειώσουν τα έργα και να ανοίξει το πρώτο μετρό στην Ελλάδα, ξαφνικά τσουπ! Ο Μετροπόντικας κατεδαφίζει ένα περίπτερο στην Πανεπιστημίου!  Αυτό μαζί με τον σεισμό του 99 και τις καταλήψεις για τον Αρσενη είναι 3 από τα πρώτα γεγονοτα που μου έρχονται στο μυαλό όταν σκέφτομαι την δεκαετία του 90. Φταίει το ότι ήμουν μικρή και μου φάνηκε σαν οι γκάφες του ντοναλντ να μεταφέρονται λίγα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι μου, φταίει το ότι για μια ακόμη φορά αποδήχτηκε πόσο γαμάτοι και πρωτοπόροι είναι οι έλληνες; Δεν ξέρω. Πάντως η εικόνα από τις ειδήσεις , του περιπτέρου να βουλιάζει κυριολεκτικά μέσα στην άσφαλτο της πανεπιστημίου και ο περιπτέρας (ή καποιοι περαστικοι) να φωνάζουν «πεφτει πεφτει πεφτει. Επεσε» εχει χαραχτεί ανεξίτηλα στην μνήμη μου. 
Θυμάμαι μετά από αυτό είχαν βγει και δυο-τρια εποχιακά ανέκδοτα για το καημενο περιπτεράκι (μα πιο περιστατικό άλλοστε μένει χωρίς τουλάχιστον ένα ανέκδοτο να φτιαχτεί γιαυτο?) . Νομίζω το ένα έλεγε «Τι κάνει ένας πόντιος στο κέντρο της Αθήνας με ένα καλάμι ψαρέματος? Εχει παει να ψαρέψει δρακουλίνια στην Πανεπιστημίου» .  
Μα φανταστείτε την εικόνα για λίγο. Δηλαδή αυτοί που κάνανε το σχέδιο και σκάβανε δεν είδανε κοτζάμ περίπτερο που βρισκόταν από πάνω τους? Το ξεχάσανε οτί υπάρχει? Και να πεις ότι ήταν σε κανέναν μικρό δρόμο. Ολόκληρη πανεπιστημίου βρε αδερφέ! 

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Στην ντισκοτεκ την παλια ντισκοτεκ

Tα πολύ παλιά χρόνια, κάπου στις αρχές της δεκαετίας που ασχολείται αυτό το blog,  υπήρχε ένας σταθμός που λεγόταν Space Fm. Εκεί το 1992 συναντήθηκαν τρεις μεγάλες μορφές που αργότερα έγιναν από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές του ελληνικού χιπ-χοπ. Οι κυρίοι Μυθριδάτης Χατζηχατζόγλου και Κώστας Κωστάκος (μα ποιός είναι αυτός? Ο Πρύτανης ειναι) συνάντησαν τον κύριο Δημήτη Μετζέλο στην εκπομπή που είχε στον Space FM ονόματι Δ.Μ.. 1 χρόνο μετά άρχισαν να τραγουδάνε μαζί και το κακό άρχισε!

Το πρώτο cd των μισών-σκουμπριών ήταν το 1996 ( όταν ο Ρουβάς έβγαζε το τώρα αρχίζουν τα δύσκολα) με τίτλο 30 χρόνια επιτυχίες και περίειχε τα άσματα (Μόλις τώρα τα άκουσα και έχω λιώσει στο γέλιο!!!) :

ΤΟ ΒΟΥΚΟΛΙΚΟ
(Έχω το μαλλί μ, την τρομερή τη ραστα, μι θελουν αρχηγό όλοι στην επαναστα)


ΤΣΟΝΤΑ (που μετά ακολούθησε και τσόντα 2)
(Κοριτσάκι μη σε μέλει, ο Μητσαρας είναι μέλι)




Τα επόμενα χρόνια ακολούθησαν και άλλα υπέρτατα άσματα, στους δίσκους: Ο Δίσκος που διαφημίζεται(1997), Στενές επαφές με τρεις τύπους (1998) και Ημισκούμπρια 2030 (1999). Το τελευταίο ήταν από τα πρώτα cd που αγόρασα, και έπαιζαν στο τεράστιο-φορητό cd player μου που ήταν κάπως έτσι. 
Στα Cd τους έχουν συμμετάσχει κατά καιρούς διάφοροι Έλληνες καλλιτέχνες όπως: ο Δεληβοριάς, Η Γαλάνη (στο σταχτοραπερόνι), Ο Σαββιδάκης (η πεντάμορφη και ο αστέρας), ο Μπουγάς (Ένοχη συνείδηση), ο Γαρδέλης !! (80άρια) , Ο Ρέμος !! (2000&) , ο Κηλαηδόνης (νωρίς) και φυσικά η Ελπίδα που τραγουδάει τον πασίγνωστο στίχο (μέχρι και ανέκδοτο έγινε) : Είναι που λείπεις εσύυυυυ το χαμογελοοοο σουυυυ.

Άλλες επιτυχίες των ημιζ: Μαγική Τσατσάρα, Πυρετός το Σαββατόβραδο, Χορεύοντας με το Λίπος και πολλά πολλά άλλα.
Α φυσικά μην ξεχάσω:

Ο ΚΥΡΗΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ. (Εγώ είμαι ο κύρης. είσαι κακομοίρηηης)




Κατά την ταπεινή προσωπική μου άποψη τα ημισκούμπρια ενώ μέχρι το 2000 βγάζανε κομματάρες, μετά άρχισε η κάτω βόλτα και πλέον τα τελευταία τους cd (2009 και το καινούριο του 2011) δεν έχουν καμία σχέση με τα παλιά. Π.χ: http://www.youtube.com/watch?v=DKWkT1wORrg

Κλείνουμε με μια διαφήμιση του ΜΙΛΚΟ από τα 90s που συμμετέχουν τα ΗΜΙΖ !



ΥΓ: Σας ευχαριστούμε όλους που ήρθατε στο 90's Party. Θα επαναλάβουμε σύντομα ;)

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

90ίλες GO PARTY!!!

Μετά από έναν ολόκληρο χρόνο (και 2 μήνες) ύπαρξης του blog, 45000 επισκέπτες, 66 αναρτήσεις, 33 followers, και πολλές πολλές 90ιλοαναμνήσεις ήρθε η ώρα να κάνουμε ένα μεγάλο


Φορέστε τα πορτοκαλί μποτάκια ellesse, βάλτε ανάποδα καπέλα no fear, βγάλτε τα walkman απο τα συρτάρια, βρείτε τις βιντεοκασέτες του Τιτανικού και ελάτε να παρτάρουμε με 90s μουσική (απ'όλα θα χει ο μπαξες, να μην μείνει κανείς σταναχωρημένος), βίντεοκλιπς και special βιντεάκια, να φάμε βραχιολάκια-καραμέλες και καραμέλες moam  και να θυμηθούμε όλοι μαζί παρέα την αξέχαστη δεκαετία των 90's.

Περιμένουμε όλα τα 90όπεδα το ΣΑΒΒΑΤΟ 12 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ (Ώρα 22:00 - όσο τραβήξει) στο ΣΠΙΡΤΟΚΟΥΤΟ BAR  : Κειριαδών 15. Κάτω Πετράλωνα. 10 λεπτά περπάτημα από το μετρό Κεραμεικός.

event στο Facebook: HERE 

Πείτε μας τις μουσικές παραγγελίες σας ΕΔΩ

ΜΑΠ:


ΚΛΙΚΑΡΕΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΣΤΟ GOOGLE MAPS


ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!!! :D :D

Και για να ξεφύγω απο τα κλισέ των spice girls και του Ρουβά που όλοι σκέφτονται όταν λέμε 90s Party:


Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

JUNIOR's TV, ακατάλληλο για ενηλίκους

Είμαι σίγουρη πως όσοι μεγάλωσαν στα 90s και ήταν κάτοικοι της Αθήνας (ή της ευρύτερης πριοχής της Αττικης που έπιανε το σήμα), το κανάλι JUNIOR's έχει σημαδέψει περισσότερο απο οποιοδήποτε άλλο την παιδική τους ηλικία. Δυστυχώς, ενώ μέχρι πρόσφατα νόμιζα ότι εκπεμπόταν σε όλη την Ελλάδα, έμαθα ότι τελικά το ζήσαμε μόνο οι Αθηναίοι. Παρ'όλα αυτά του αξίζει να του αφιερωθεί ένα post στις 90ίλες.


Το JUNIOR's TV ήταν το μοναδικό κανάλι που έδειχνε όλη μα όλη την ώρα κινούμενα σχέδια (με εξέρεση το 0-6 που έχει σαπιλες και το πρόσφατο nickelodeon) . Και όχι τα χαζά κινούμενα σχέδια του 0-6 αλλά πολύ σωστά και καινούρια cartoons. Γενικά στο JUNIORS TV είχαν παιχτεί τα περισσότερα cartoons που θυμόμαστε απο τα 90s. Θυμάμαι χαρακτηριστικά το super mario world



Επίσης έπαιζε μπολεκ και λολεκ, ρεσκιο,mumins, sailormoon, bravestar, voltron, thundercats και διάφορα άλλα χαρακτηριστικά 90s κινούμενα κατά καιρούς. Καθώς και αυτό το υπέρτατο cartoon: Μα ακούστε πόσο τελεια και κολλητική μουσική έχει!!!





Τέλος για όσους θυμούνται στο JUNIORS TV παιζόταν και το Batfink: Προσπάθεια απομίμησης ή χιουμοριστική κοροϊδία του Batman ? Ότι και να ήταν από τα δύο εγώ το προτιμούσα πολύ περισσότερα απο την νυχτερίδα της DC.





Αλλά το καλύτερο με το JUNIOR's TV ήταν ότι εκτός από τα πολύ καλά cartoon που έδειχνε, είχε κάθε μέρα σχεδόν και μια ταινία με κινούμενα σχέδια. Και το θέμα είναι ότι δεν είχε ταίνιες disney πχ που τις έβρισκες και σε βιντεοκασέτα αν ήθελες. Είχε ταινίες άκυρες αλλά γαμάτες. Όπως τον Τάρο τον γίο της δράκαινας (Είχα ρίξει το απίστευτο κλάμα όταν φώναζε "Μητέραααα! Ταροοοο", Το κινο τορι: το χρυσό πουλί, τον καρυοθραύστη, την λίμνη των κύκνων και φυσικά την Brave Little Toaster  με τα πράγματα που μιλούσαν (μεγάλη αδυναμία!).
Για να δούμε τι θυμάστε απο αυτά?






(ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ CARTOON: Εδω και πολλά χρονία προσπαθώ να θυμηθώ πιο ήταν μια απο αυτές τις ταινίες που έβαζε το Juniors tv η οποία ήταν με ένα τραινάκι και ένα τσίρκο κάτι τέτοιο. Δεν θυμάμαι πολλά. Όποιος θυμάται κάτι ας μου πεί please!!!!)

Τέλος να πως για το fun club που είχε το JUNIORS tv που φυσικά και ήμουν μέλος, με κάρτα και απόλα, και έκανε διάφορες εκδηλώσεις στην Πλάκα, στο σύνταγμα, στο Φάληρο, στον Άλιμο, που είχαν διάφορα παιχνίδια και δραστηριότητες. Μπορεί να είχαμε συναντηθεί εκεί κάποια φορά και να είχαμε παίξει μαζί σε κάποιο απο τα παιχνίδια.

Για όσους ενδιαφέρονται να σας πω κάτι που είδα πρόσφατα.
ΤΟ JUNIOR's TV ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΞΑΝΑΜΕΤΑΔΙΔΕΤΑΙ ΜΕΣΩ INTERNET!!!!

Λίνκ εδώ: http://www.juniorstv.gr/
φυσικά καμία σχέση με το τότε Junior's tv, αφού όπως γράφει και στην σελίδα:
το πρόγραμμα διαμορφώνεται σε 3 ώρες κάθε βράδυ 21:00-24:00, με cartoons και σε επανάληψη τις γνωστές εκπομπές ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ , DOMENICO κλπ, τις δε υπόλοιπες ώρες θα προβάλλονται ντοκιμαντέρ για την Ελλάδα σε 4 γλώσσες, τα γνωστά τοπία , μουσεία, αστεία video clips κλπ. 
 Αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Μπορεί να είναι η αρχή για την επιστροφή του αγαπημένου μας παιδικού καναλιού!!
 Coming Soon:  Οι 90ίλες ετοιμάζουν ένα PARTY πολύ τζάμι! More information in a few days. STAY TUNED!!! :)

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Σε μια ώρα θα'χουν όλα τελειώσει, πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός



Ποιος δεν έχει τραγουδήσει αυτό το τραγούδι γυρνώντας από σχολική εκδρομή, μαζεμένη η παρέα στη γαλαρία του λεωφορείου φωνάζοντας : "Σε μια ώρα θα'χουν όλα τελειώσει, π'οσο γρήγορα περνάει ο καιρόοοος, ας πεθαίναμε αγκαλιά πριν τελειώσειιι ο τελευταίος χορόοοος".

Τραγούδι από το φαινόμενο ντουέτο της εποχής των 90's , Νίκος Καρβέλας και Άννα Βίσση. Τραγούδια δημιουργίες του ντουέτου αυτού είναι πλέον κλασσικές αξίες, τα αφιερώνουμε σε γκόμενους/ες που μας κάνουν τη ζωή δύσκολη (γκούχου) και τα βάζουμε στα true parties και τραγουδάμε βάζοντας το χέρι για μικρόφωνο (καταβάθως είμαστε και λίγο ψώνια αμ πως).
Το αστείο είναι ότι δεν ήμουν ποτέ Βισσικιά (ούτε και Βανδικιά) όπως μοιραζόμασταν σε αντίπαλα στρατόπεδα τα κοριτσάκια τότε (ενώ τα αγόρια μάλωναν για ομάδες...), αλλά ούτε ο Καρβέλας στη solo καριέρα του με τρέλανε (ο σκύλος μου είναι gay και για μένα μόνο κλαίει - στιχάρα όχι αστεία), όμως Καρβέλας-Βίσση κάνανε πολύ καλό ντουέτο κατά τη γνώμη μου και πολλά τραγούδια τα γουστάρω, άσε που έχουν και αυτό το υποβόσκον ροκ/μεταλ ή progressive feeling στην αρχή με την ηλεκτρική κιθάρα κλπ που δε σου φέρνει σκυλάδικο. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα η Αντίστροφη Μέτρηση (αφιερωμένη εξαιρετικά ΚΑΛΗ ΜΟΥ)

Άλλα πολύ αγαπημένα (που θα μπούνε και στο 90's party ΜΟΥ Α ΧΑ ΧΑ evil laugh):



Αγαπημένο από το album Εμείς που βγάλανε μαζί ο Καρβέλας και η Βίσση το 1992 ήταν και το Μούρη βεβαίως βεβαίως αν και δεν κάνουν ντουετάκι εκεί.

Θυμάμαι το είχα σε κασέτα και ήθελα να το ακούω συνέχειαααα συνέχεια, οπότε το rewind είχε αρχίσει να λασκάρει λίγο στο κασετόφωνο και άντε rewind & play μέχρι να το πετύχεις τη στιγμή που θες και άντε δέκα ώρες να βρεις το στίχο που θες, τα'παιζε κ η κασέτα μετά από λίγο, έβγαινε όλη η ταινία από μέσα και μετά προσπαθούμε να την ξαναβάλουμε μέσα με κανά μολυβάκι ή με το δαχτυλάκι...γι'αυτό αυτό ειναι πολύ σωστό:
...αν και μάλλον τα παιδιά μας δε θα ξέρουν καν την κασέτα, αλλά aaaanyway.

Αυτά ήταν τα νέα ως αυτή την ώρα, τα υπόλοιπα στις ειδήσεις του Ant1 στις 20:30.
Η δημοσίευση έγινε στο σπίτι μου και μέγας χορηγός ήταν το... Teza (μια κατσαριδούλα, η μικρή Τερέζα):

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Μια κάμπια, μα ποια κάμπια, μια κάμπια με κουμπιά

"Διάβασε και κανένα βιβλίο, παιδί μου, όλη μέρα παίζεις αυτά τα μπλιμπλίκια (μτφ. Gameboy, Playstation, ο,τιδήποτε με κουμπιά και οθονη)!" σου έλεγαν γηραιά μέλη της οικογενείας σου, δίνοντάς σου κάποιο τραγικό βιβλίο με υπόθεση-remix του  "Φεγγαράκι μου λαμπρό" : το θαρραλέο ελληνόπουλο την εποχή της Τουρκοκρατίας, διψά για μάθηση και παρά την αδίστακτη καταπίεση των κατακτητών, πηγαίνει στο κρυφό σχολειό του παπά-Ροδάνθιου και μαθαίνει γράμματα. Άσε που μετά το μάθημα, αρπάζει ένα τουφέκι που βρισκόταν τυχαία πεταμένο στη γωνιά και τρέχει έξω και υπερασπίζεται τη γη των προγόνων του από τους πανκάκιστους Τούρκους...

Οφείλουμε κατά κυριο λόγο το γεγονός ότι δεν καταλήξαμε με τη νοημοσύνη του εθνικιστή νεάντερταλ στον Ευγένιο Τριβιζά, εγκληματολόγου και συγγραφέα της "Τελευταίας Μαύρης Γάτας", της "Μαγισσας Φρικαντέλας", του "Τουνελόδρακου", της "Φρουτοπίας" και αμέτρητων άλλων βιβλίων για παιδιά που κυρίευσαν τη φαντασία μας με μαγικές χώρες, ξεκαρδιστικούς ήρωες με εκκεντρικά ονόματα, απίστευτες εφευρέσεις και πανέξυπνο χιούμορ που σπάνια βρίσκεις σε ενήλικες συγγραφείς!
Από πού να ξεκινήσει κανείς; Η βιβλιογραφία του Τριβιζά είναι ατελείωτη, αλλά για όσους ζήσαμε τα 90s ως παιδιά, θα μας μείνουν χαραγμένα

"Τα τρία μικρά λυκάκια", που πασχίζουν να χτίσουν το σπίτι τους αλλά κάθε φορά, ο Ρούνι-Ρούνι, το ύπουλο κακό γουρούνι το βανδαλίζει εως ότου χτίζουν ένα σπίτι από λουλούδια και του μαλακώνουν την καρδιά,


"Τα μαγικά μαξιλάρια", που μπορούν να έχουν μέσα τους τα πιο σκοτεινά και άραχνα υλικά ώστε να βλέπεις φρικτούς εφιάλτες, ή τα ομορφότερα πράγματα του κόσμου, για να έχεις υπέροχα όνειρα,


"Τα 88 ντολμαδάκια", όπου σε κάθε σελίδα αποφασίζεις εσύ πώς θα συνεχιστεί η περιπέτεια της Έμμας,


ότι  "Ποτέ μη γαργαλάς ένα γορίλα",

"Το παπάκι που δεν του αρέσανε τα ποδαράκια του", που παρά την πίεση γονιών και γνωστών αποφασίζει να αποδείξει ότι δεν χρειάζεται να είναι παντα κίτρινο το χρώμα των ποδιών των παπιών....

...εντάξει πιστεύω ότι θα το κουράσω αν συνεχίσω, παρ'όλο που δεν έχω αναφέρει ούτε τα μισά από τα βιβλία που αγάπησα και σίγουρα θα έχετε να προσθέσετε στη λίστα!

Ως φανατική Τριβιζική, έχω να παραθέσω και αυτό εδώ, σαν claim to fame:


Ω ναι! Εχω βγει σε φωτογραφία μαζι με τον Τριβιζά και την αδερφή μου και δημοσιευτεί κιόλας!! 

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Ααααααγκρρρρρρρρρρ!

Μικρά με την αδερφή μου πρέπει να ήμασταν απ' τα πιο νευρωτικά και στρεσσαρισμένα παιδάκια, αν αναλογιστώ ότι τις περισσότερες ταινίες της Disney δεν τις έχουμε δει γιατί φοβόμασταν. Αφού θυμάμαι να φεύγω από την Γκουφοταινία αρρωστη από το άγχος για το τί θα συμβεί στον Γκούφυ και το Μαξ!
Προφανώς λοιπόν και δεν είχα δεί αυτή την υπέρτατη επική ταινιάρα, παρά το γεγονός ότι κάνω χρόνια παρέα με άτομο που έπασχε από σοβαρή ψύχωση με τους δεινοσαύρους στο δημοτικό (ανώνυμα θα αναφέρω μόνο ότι στα πλαίσια της αναπαράστασης της διατροφής των βροντοσαύρων, η κολλητή μου έτρωγε φύλλα στο προαύλιο του δημοτικού):


Χρειάστηκε να βρεθώ ενα σαββατοκύριακο με καταρρακτώδη βροχή κλεισμένη στο σπίτι σε μια ξένη χώρα, όπου ήξερα μονάχα άλλο ένα άτομο οπότε για να περάσουμε την ώρα ξεκινήσαμε μαραθώνιο ταινιών 90s-με διαλείμματα για τσιγάρα και τηγανητά αυγά όσο κατέβαινε η επόμενη ταινία-κι έτσι κατέληξα να δω ολόκληρη την τριλογία Jurassic Park (οκ, η 3η ταινία βγήκε το 2001, αλλά το όλο concept ανήκει καθαρά στη δεκαετία του '90) μέσα σε μία μέρα (την επόμενη είδαμε τον Τιτανικό)!

Το Jurassic Park ήταν απόλυτα πρωτοποριακό στην εποχή του στα ειδικά εφέ: ήταν η πρώτη φορά που εμφανίζονταν δεινόσαυροι στην οθόνη που σινεμά, αρκετά ρεαλιστικοί ώστε να πιστέψεις ότι σε είχαν άνετα για σνακ. Παρά την αρκετά τραβηγμένη υπόθεση (δεινόσαυροι πού προέρχονται από κοκτέιλ απ' το DNA βατράχου και το γενετικό υλικό που είχε διαφυλαχθεί στο αίμα πού είχαν πιεί προϊστορικά κουνούπια που είχαν εγκλωβιστεί  μέσα σε κεχριμπάρι), όταν σου σκάει ο τυρρανόσαυρος μουγκρίζοντας με ορέξεις για κυνηγητό, τινάζεσαι, όσο γενναίος άντρας κι αν το παίζεις!


Άσε που όλα πανε στραβά για το είδος homo sapiens: ξαφνικά το κουμπί για να σβησει ο φακός έγινε δυσευρετο, το πιστόλι μπλέκεται σε κάτι δίχτυα που κακώς είχαν βρεθεί εκεί γύρω, αυτό πάει να πει κοσμική γκαντεμιά! Βρισκεσαι κι εσύ στον καναπέ με το λαπτοπάκι και το αυγό σου και δεν μπορείς να φας μπουκιά από την αγωνία-εδώ τίθεται ένα καίριο ερώτημα, τί εστί ψυχαγωγία στη σημερινή εποχή; Τέλοσπάντων, η απάντηση στο γιατί διασκεδάζουμε να βλέπουμε ταινίες καταστροφής δεν είναι αντικείμενο του παρόντος ταπεινού blog, οπότε θα επιστρέψω στο θέμα.

Όσοι δεν ήταν τόσο φοβιτσιάρηδες μικροί και είχαν δει τις ταινίες όταν βγήκαν συμφωνούν ότι σημάδεψαν την παιδική τους ηλικία και πυροδότησαν μια δεινοσαυρο-μόδα που με τη σειρά της στόλισε πακέτα δημητριακών με αγριόφατσες βελοσιράπτορων, απότελεί υπαίτιο για το σκονισμένο πλαστικό στεγόσαυρο που ακόμη κρύβεται σε κούτες παιχνιδιών σε πατάρια, προκάλεσε ζήτηση για συλλογές αυτοκόλλητων με κάθε είδος δεινοσαύρου και γενικά γλοιώδους ερπετού... Όσο για τον Μπάρνευ, ένα θελω να πω: ένας δεινόσαυρος που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να είναι άγριος, όχι χνουδωτός και φούξια!

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Τι εστί γυνή;

Το ποστ αυτό, έχει σκοπό να καλύψει ένα πολύ σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι της παιδικής μας ηλικίας, ένα ανεξίτηλο χαρακτηριστικό της προ-περασμένης δεκαετίας (και όχι μόνο). Με μεγάλη χαρά, συγκίνηση και δάκρυα στα μάτια παρουσιάζω ένα ποστ....για τα Λευκώματα!

[νοσταλγικο-γιαγιαδίστικο mode: on]
Εκείνα τα χρόνια, που ήμασταν μικροί, όταν ακόμα το internet δεν υπήρχε ούτε σαν ιδέα και ο ιδρυτής του facebook μάλλον έβλεπε bravestar πίνοντας carnation, τότε που ακόμα τα παιδιά ήταν αθώα και μιλούσανε μόνο μέσω σταθερών τηλεφώνων, τότε λοιπόν η μόνη έννοια του nickname που ξέραμε ήταν τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιούσαμε σε εκείνα τα μικρά βιβλιαράκι τα μικρά βιβλιαράκια.
[νοσταλγικο-γιαγιαδίστικο mode: off]

 Αν πήγες δημοτικό ή γυμνάσιο κάπου μέσα στα 90's τότε σίγουρα έχεις απαντήσει σε τουλάχιστον ένα λεύκωμα, με ερωτήσεις όπως "Τι μουσική ακούς;" ή σε μεγαλύτερες τάξεις πιο spicy όπως:"Τι εστί ανήρ;", "έχεις φιληθεί;".  Και σίγουρα έχεις γράψει (ή τουλάχιστον διαβάσει) μια από τις παρακάτω απαντήσεις:
  • "Αγάπη είναι να χάνεσαι, αγάπη είναι να λιώνεις, αγάπη είναι να πονάς, δίχως να μετανιώνεις"
  • "Ανήρ εστί ηλίθιο, ανήρ εστί βλάκας μα άμα το καλοσκεφτείς ανήρ εστί μαλάκας"
  • "Αλήτης στο δρόμο, ιππότης στον κόσμο, σκληρή η ζωή του, γλυκό το φιλί του" (Αρρ!Ανατρίχιασα!)
  • "Δεν είναι βάρκα κι όμως κουνιέται, δεν είναι μάντρα κι όμως πηδιέται, δεν είναι μοντέλο κι όμως ποζάρει αυτή είναι η γυνή και όποιος την γουστάρει"
  • "Ραντεβού εστί: Ένα μούσι στον μπαμπά, ένα ψέμα στη μαμά και το βράδυ στην γωνία δυό σκιές γίνονται μια"
Όντας κοριτσάκι και μεγάλη φαν τον λευκωμάτων είχα πολλά στη σχολική μου καριέρα. Σχεδόν ένα σε κάθε τάξη. Το πρώτο μου λεύκωμα ήταν στην 2α δημοτικού εν έτη 1997-1998 και ΝΑΙ! το έχω ακόμα. Και ΝΑΙ! θα είστε οι πρώτοι που θα το μοιραστώ!! Προσοχή: Εάν κάποιος από τους αναγνώστες αναγνωρίσει τον γραφικό του χαρακτήρα ή τις απαντήσεις του, όπως επικοινωνήσει μαζί μου. Ψάχνω τους παλιούς μου συμμαθητές! :P
Το τετραδιάκι που είχα, ήταν από αυτά με τις σελίδες που μύριζαν και παραδόξως συνειδητοποιώ ότι μυρίζει ακόμα λίγο.
[γιαγιαδίστικο mode: on] Τι σκατά βάζουν σαυτά τα μαραφέτια τέλοσπάντων? [γιαγιαδίστικο mode: off]

Λοιπόν παραθέτω φωτογραφίες και σχολιάζω: KΛIK στην κάθε φωτογραφία για μεγένθυση!!!!!

1ον Ποιος θυμάται αυτά τα γυαλιστερά αυτοκόλλητα με τα νούμερα; πολύ της μοδός τότε.
2ον True 90ίλα: "Bactres Boys" !





Ο ρουβάς και ο Καλλίρης σκίιιζουν







 True 90's ερώτηση: Σου αρέσουν οι ΣΠΑΙΣ ΓΚΙΡΛΣ;; (ελληνιστί παρακαλώ!)






 Άλλο ένα 90's στοιχείο: Σφραγιδέεεες! Άπειρες σφραγίδες!










Έχω σβήσει επίθετο και τηλέφωνο της 90's φίλης. Εντάξει ας είμαστε τυπικοί, είναι προσωπικά στοιχεία αυτά :)






 Κλασσικό κουκουρικοειδές αυτοκόλλητο!!!











Αυτές τις φωτογραφίες λοιπόν προς το παρόν μοιράζομαι με μεγάλη συγκίνηση (όχι αλήθεια) και νοσταλγία με τους υπόλοιπους 90's αναγνώστες. Από τα υπόλοιπα λευκώματα που είχα, έχουν διασωθεί μόνο δύο. Το ένα δεν το έχω αυτή τη στιγμή μαζί μου, αλλά είχε την εξής πρωτοποριακή πατέντα: Είχε την ερώτηση "Ποίον αγαπάς?" Και από κάτω είχε κολλημένα δύο φακελάκια. Το ένα φακελάκι είχε μέσα άσπρες κάρτες. Έπαιρνες μια άσπρη κάρτα έγραφες ποιον αγαπάς και το έβαζες στο άλλο. Κι έτσι είχε περισσότερο σασπένς!!
[γιαγιαδίστικο mode: on] Τόοτε που αποκαλύπταμε ποιόν αγαπάμε απο τα λευκώματα και όχι απο pm στο facebook! [γιαγιαδίστικο mode: off]

PS: Ζητώ συγνώμη απο τα αγόρια για το άκρως κοριτσίστικο post. Το επόμενο θα είναι κάτι σχετικό με βία, ξύλο και ποδόσφαιρο.


Το ποστ ήταν μια προσφορά των χυμών αμίτα (τί πιο φυσικο;) : 


Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

In the jungle you must wait until the dice read five or eight

To Jumanji κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στην λίστα των ταινιών που ΠΡΕΠΕΙ να έχεις δει αν μεγάλωσες στα 90's. Ήταν από τις πιο standard ταινίες (μαζί με την γαλάζια λίμνη και τον ντένι τον τρομερό) που θα έπαιζε το mega ή το star τα μεσημέρια ή τα βράδια των Κυριακών. Στην Ελλάδα βγήκε το 1996. Αν είσαι πιο μεγάλος μπορεί να την είδες και στο cinema ή να την είχες σε βιντεοκασέτα, αλλά το jumanji είναι κατά κύριο λόγο χαρακτηριστικό παράδειγμα κυριακάτικης ταινίας τηλεόρασης. 

Απ' ότι θυμόμουν ήταν από τις ταινίες που με τρόμαζαν και βλέποντάς την πρόσφατα συνειδητοποίησα ότι είχα δίκιο. Είναι αρκετά τρομαχτική για ένα 6-7-8 χρονο παιδάκι! Είχε τεράστιες αράχνες, ανθρωποφάγα φυτά, ενα παιδάκι που γινόταν μαϊμού και έναν psycho κυνηγό. Πως να μην το φοβάμαι; Σίγουρα όμως όλοι θέλαμε να υπήρχε ένα επιτραπέζιο σαν το jumanji και να το παίζαμε. Φυσικά μετά την ταινία εννοείται πως έβγαλαν επιτραπέζιο jumanji αλλά δεν εμφανίζονται μαϊμούδες ούτε κουνιούνται μόνα τους τα πούλια. Κριμα! Πάντως σαν ταινία θεωρώ ότι είναι απο τις πιο καλές παιδικές που είχαν βγει τότε. Ασε που τον robbin williams τον εχω σε πολυ μεγάλη εκτίμηση και πιστεύω πως του πάει απίστευτα να παίζει σε παιδικές ταινίες (βλ. Φλαμπερ, πιτερ παν) . 
Άσχετη πληροφορία: Η ηθοποιός που παίζει την Judy (το μικρο κοριτσάκι) είναι αυτή που παίζει την Mary-jane σε όλα τα spider man.

Όσοι δεν το έχετε δει κατεβάστε το και δείτε το! Αξίζει! Θα ακολουθήσουν και άλλα ποστ με τις άλλες must-seen παιδικές ταινίες του 90. Ψηφίστε στην ψηφοφορία δεξία για να δούμε για ποιές ταινίες θα γράψουμε.


Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Φτιάξτο μόνος σου!

Αυτό το post έχει δημιουργικό χαρακτήρα! Θυμηθήκαμε ένα παιχνίδι που σίγουρα όλοι έχουμε παίξει στο δημοτικό-γυμνάσιο (κυρίως τα κορίτσια). Αυτό με το χαρτάκι που έλεγε ο αλλος εναν αριθμο και το ανοιγόκλεινες τόσες φορες με τα δάχτυλα και αναλόγως τον αριθμο του έβγαινε και κάτι άλλο. Θα σας θυμίσουμε λοιπόν πως το φτιάχναμε και πως παίζονταν.

Δεν θυμάμαι αν είχε καποιο συγκεκριμένο όνομα (Αν θυμάται κανείς ας το γράψει σε comment).

Οδηγίες κατασκευής: (Κάντε κλικ για να το δείτε μεγάλο!)




Μετα λοιπόν την κατασκευή του , η οποία δεν έπαιρνε παραπάνω από ένα διάλειμμα, πήγαινες σε αγόρια και κορίτσια και τους έλεγες "Πες έναν αριθμό" Έλεγε ο Κωστακης πχ 5 και ανοιγόκλεινες πανω κατω, δεξια αριστερά τόσες φορές όσες ο αριθμός. Μετα το άνοιγες εκεί που σταματούσες και ελεγες στον αλλον να διαλέξει ένα χρώμα ή έναν αριθμό απο αυτά που ήταν γραμμένα στα τέσσερα εσωτερικά κουτάκια (Βήμα 7: Μπορει αντι για αριθμούς να είχε και χρώματα) και μετά το άνοιγες και έλεγε "Είσαι χαζός" ή κατι παρεμφερές.


Coming up next: Οδηγίες κατασκευής της τέλειας σαΐτας.
 


To post ήταν μια προσφορά της ηλεκτρογραφούλας:



Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

The blue baraccudas!

Τι σας θυμίζει ο τίτλος? Σας φέρνει κάτι στο μυαλό? Όχι δεν είναι συγκρότημα, αν και θα μπορούσε πολύ άνετα. Blue Barracudas είναι μια από τις ομάδες του παιχνιδιού Legends of the hidden temple που επανήλθε στη μνήμη μου ένα πρώι γύρω στις 4 όταν το πέτυχα στο nickelodeon.
Δεν θυμάμαι πιο κανάλι το έδειχνε, ούτε πότε. Αυτό που θυμάμαι καθαρά ήταν τα blue barracudas γιατί έχουν πολύ αστείο όνομα (ακομα μου φαίνεται τρομερά αστείο), ο ναός που είχε μια τεράστια φάτσα-άγαλμα που ανοιγόκλεινε το στόμα της και μίλαγε και κάποιες απο τις δοκιμασίες που έκαναν μέσα στο ναό. 




Το τηλεπαιχνίδι παίχτηκε στην Αμερική απο το Nickelodeon απο το 1993-1995 (στην καρδιά των 90's ) και είχε 120 επεισόδια. Οι άλλες ομάδες εκτός απο τα Blue Barracudas ήταν: οι Red Jaguars, οι Green Monkeys, οι Orange Iguanas, οι Purple Parrots και οι Silver Snakes.

Όσοι θέλουν να το ξαναδούν, το παίζει κάθε μέρα το nickelodeon στις 4μιση,5 το πρωί !
Αλλιώς υπάρχουν πολλά επεισόδια και σε βίντεο στο youtube : http://www.youtube.com/watch?v=DQBxHdsE434



Το post ήταν μια προσφορά του Παρλαπίπη  ("Ότι του λες σου λέει!")




Δευτέρα 1 Αυγούστου 2011

90's summer jam!

1 Αυγούστου και το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά. Έχουν τελειώσει από εξεταστικές ακόμα και οι τελευταίοι  των μοικανών, και οι περισσότεροι έχουν ήδη πάει τις πρώτες τους διακοπές. Οπως όλα έτσι και το blog το καλοκαίρι προχωράει με αργούυυς ρυθμούς και όπως είδα σήμερα το τελευταίο post ήταν ακριβώς πριν ένα μήνα. Ε λίγο η ζέστη, λίγο οι διακοπές, λίγο τα ξενύχτια ξεχαστήκαμε κι εμείς. Αυτό το post είναι αφιερωμένο στα 90's καλοκαίρια. 

Το σχολείο τελειώνει και ολόκληρη την τελευταία βδομάδα με αποκορύφωμα την τελευταία μέρα το μπουγέλο είναι must σε κάθε διάλειμμα και κυρίως όταν χτυπάει το κουδούνι για "σχόλασμα". Αυτός που έχει τις περισσότερες νερόμπομπες είναι ο καλύτερος, αρκεί να καταφέρει να τις γεμίσει γρήγορα στην βρύση χωρίς να σκάσουν πάνω του από το πολύ νερό! Πόσο fail αισθανόσουν όταν γινόταν αυτό! Κάθε απόγευμα λοιπόν προμιθευόμασταν απο το μινι μαρκετ της γειτονιάς τα πυρομαχικά, και το πρωί βάζαμε και 2,3 άδεια μπουκάλια νερού στην τσάντα για να είμαστε έτοιμοι για μάχη. Το άχρηστο hint της ημέρας: Με τις νερόμπομπες έμαθα να δένω μπαλόνια!

Μετά έκλειναν τα σχολεία και από τη μια χαιρόσουν γιατί δεν θα ξαναέγραφες λέξεις τις καρτέλας για τρεις μήνες αλλά απο την άλλη στεναχωριόσουν γιατί δεν θα έβλεπες τόσο συχνά τους κολλητούς σου. Όσο ήσουν στην Αθήνα/γενικά στο σπίτι και όχι διακοπές, είχες την δυνατότητα να βλέπεις όσα παιδικά ήθελες το πρωί στο Star, στο Junior's tv, στο mega κλπ γιατί τότε όλα τα κανάλια έπαιζαν παιδικά το πρωί! Όμως το disney club σταματούσε δυστυχώς για καλοκαίρι, κάνοντας κάθε χρόνο ένα τελευταίο καλοκαιρινό επεισόδιο χωρίς καλεσμένα σχολεία κλπ όπως αυτό εδώ. Τα μεσημέρια μπορούσες να παρακολουθείς καθημερινές επαναλήψεις του ρετιρέ, των μικρομεσαίων, του εμείς και εμείς, του δόγκανου, του κακού βεζύρη, του οι μεν και οι δεν (αγαπημένο!!) , και πολλά άλλα καλτ σιριαλ της εποχής.



Αφού είχες βαρεθεί να βλέπεις την παρθένα και τον δάγκα κάθε μεσημέρι έρχεται η στιγμή των διακοπών. Επειδή εμείς ζήσαμε τα 90's ως παιδάκια, διακοπές τα καλοκαίρια εκείνη την δεκαετία σήμαιναν ή διακοπές στο χωριό, ή σε κάποιο νησί με τους γονείς ή κατασκήνωση. Ναι ήμουν και εγώ απο αυτούς! Από τα παιδάκια που είχαν πάει κάποια καλοκαίρια στην κατασκήνωση της δουλειάς του μπαμπά, έπαιζαν γερμανικό και μήλα, κολλούσαν ψείρες από τα άλλα παιδάκια και λέγαν τρομακτικές ιστορίες για τον κηπουρό που έχει στοιχειώσει την κατασκήνωση και κάθε 15αύγουστο στις 12 το βράδυ πηγαίνει στα σπιτάκια της κατασκήνωσης. Ωραία ήταν δεν λέω. Θυμάμαι κάθε βράδυ να λέμε την προσευχή "Η μέρα παει ο ήλιος παει στα βουνά, πέφτει η νύχτα βαθιά κι ο Θεός μας φυλάει", διάφορα παιχνίδια κρυμμένου θησαυρού που παίζαμε και τα συνθήματα που είχε ο κάθε τομέας και τα φώναζε στους άλλους όποτε συναντιόντουσαν. Όσοι έχουν πάει κατασκήνωση ξέρουν πολύ καλά για τι μιλάω.

Εδώ θέλω να κάνω μια μεγάλη παρένθεση και να πω για αυτά τα "εκπαιδευτικά-με-ασκήσεις-από-όσα-έκανες-στο-σχολείο-όλη-την-χρονιά-για-να-έχει-το-παιδί-κάτι-δημιουργικό-να-ασχολείται-και-να-μην-βλέπει-όλη-μέρα-τηλεόραση" βιβλιαράκια που κυκλοφορούσαν και που εμένα και σε αρκετούς άλλους μας έπαιρναν οι γονείς μας. Ήταν διάφορες σειρές από βιβλία τα οποία είχαν συνήθως χαζό εξώφυλλο με παιδάκια στην παραλία και υπήρχαν για κάθε τάξη του δημοτικού με "χαρούμενες" ασκήσεις μαθηματικών, γλώσσας κλπ. Μην σε αφήσουν καθόλου σε ησυχία! Συγκεκριμένα θυμάμαι αυτά τα κίτρινα που λέγονταν "χαρούμενες διακοπές" και υπήρχαν σε κάθε έκθεση βιβλίου. Και αυτά του τριβιζά που μεταξύ όλων αυτών είχαν και την περισσότερη πλάκα.

          

Κλείνοντας την εκπαιδευτική αυτή παρένθεση επανέρχομαι στις διακοπές. Σε κάθε διακοπές σίγουρα όλοι λέγατε με τα άλλα μικρά παιδάκια που κάνατε παρέα τρομακτικές ιστορίες υπό το φως των αστεριών και της πανσέληνου του τύπου "Ένας γνωστός μου μου είπε, ότι ένας φίλος του μεγάλου  αδερφού του κολλητού του μια φορά είχε πάει σε ένα νεκροταφείο το βράδυ και μπλα μπλα μπλα" και ακόμα και τα πιο σκληροπυρηνικά αγοράκια φοβόντουσαν. Και μετά για να φύγει λίγο ο φόβος λέγαμε ανέκδοτα με πόντιους και Ιταλούς Γερμανούς και Έλληνες που είχαμε μάθει όλη τη χρονιά στο σχολείο.

Μετά το καλοκαίρι τελείωνε και το πρώτο σημάδι γι' αυτό ήταν ότι την θέση των διαφημίσεων για παγωτά fun club της εβγα, έπαιρναν διαφημίσεις για τσάντες paxos και ξερός με ομπρελίνο και παγουρίνο, και jumbo σχολικά. Γυρνούσες στο σχολείο και ήσουν έτοιμος να διηγηθείς όλα όσα πέρασες στο πρώτο σκέφτομαι και γράφω της χρονιάς με θέμα "Πως πέρασα το καλοκαίρι". 

Αυτά λοιπόν από τις παιδικές μου αναμνήσεις της περασμένης δεκαετίας. Tωρα ας παμε ολοι μαζι σε μια παραλιααααα!


ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ και καλά να περάσετε ότι κι αν κάνετε :)


Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

game over

Τις τελευταίες μέρες για κάποιον περίεργο και αψυχολόγητο λόγο, έχω μια ακατάπαυστη επιθυμία να παίζω στον υπολογιστή παιχνίδια. Αλλά όχι οποιαδήποτε παιχνίδια, ή τα παιχνίδια που παίζω συνήθως. Παιχνίδια με γραφικά που μπορείς να διακρίνεις τα τετραγωνάκια των pixel , τα χρώματα τους κυμαίνονται στις βασικές αποχρώσεις και η μουσική θυμίζει μονοτονικό ringtone στο Nokia 3310. Συγκεκριμένα αναζητώ απεγνωσμένα τόσες μέρες να βρω για να κατεβάσω το πρώτο Sonic σε έκδοση για υπολογιστή, και το μόνο που έχω καταφέρει είναι να κατεβάσω ένα που δεν δούλευε καν και ένα που είναι μια πολύ μεταγενέστερη έκδοση με 3d γραφικά, άπειρους νέους χαρακτήρες και πίστες που μόνο sonic δεν θυμίζουν.
Έτσι λοιπόν είπα, δεν γράφω και στις 90ίλες για τα παιχνίδια που παίζαμε τότε; Επειδή όμως είναι πρακτικά αδύνατο να πω όλα τα παιχνίδια σε ένα μόνο κείμενο, θα αναφέρω μερικά, αυτά που κυρίως έπαιζα ή έβλεπα να παίζουν. Γενικά δεν είμαι φαν των ηλεκτρονικών, δεν είχα ποτέ playstation ούτε οποιαδήποτε κονσόλα που συνδεόταν με τηλεόραση και το πρώτο παιχνίδι  που έπαιξα σε υπολογιστή με χειριστήριο, ήταν πριν μερικά χρόνια που  έπαιξα pro με τον αδερφό μου. Παρόλα αυτά , έπαιζα πάρα πολυ gameboy (είχα το ασπρόμαυρο και μετα το colour) , και έλιωνα τα πιο απλά παιχνιδάκια σε υπολογιστή.
Το πρώτο παιχνίδι που θυμάμαι να έπαιξα στη ζωή μου ήταν το space invaders σε περιβάλλον dos, περίπου το 1994. Το space invaders βέβαια είναι καθάρα 80's παιχνίδι, αλλά ήταν το πρώτο παιχνίδι που είχα λιώσει ! Υπήρχαν μέρες που προσπαθούσαν να με ξεκολλήσουν απο την οθόνη κι εγώ προσπαθούσα να σκοτώσω αυτά τα χαζά πιξελ-τερατακια με το πράσινο διαστημόπλοιό μουυυυ!! Α! να τονίσω εδώ ότι το είχα σε δισκετα!! Και πρέπει να ήταν από τις ελάχιστες φορές που χρησιμοποίησα δισκέτα στη ζωή μου (Και μια φορά για να δώσω κάτι εικόνες σε μια φίλη μου στο γυμνάσιο).

Φεύγοντας τώρα απο το dos και απο εποχές αρχών 90's, πάμε σε πιο εξελιγμένα πράγματα. Αγαπημένο αλλά όχι γνωστό παιχνίδι, το οποίο το κατέβασα πέρυσι και το ξαναέπαιξα μετά από 15 σχεδόν χρόνια. Μιλάμε για μεγάλη συγκίνηση. Μπορεί πολύ απο εσάς να το θεωρείτε χαζό, μπορεί να μην το ξέρετε καν. Δεν με νοιάζει. Για μένα ήταν είναι και θα είναι ένα απο τα καλύτερα παιχνίδια που έχει βγεί ποτε. Jazz Jackrabbit 2!! Θυμάμαι ότι το είχε μια φίλη μου και όποτε πήγαινα σπίτι της παίζαμε multyplayer και πάντα ζήλευα που το είχε και το ήθελα κι εγω. Οπότε τώρα που το κατέβασα μου έφυγε τεράστιο παιδικό απωθημένο.
Η αγαπημένη μου πίστα:


Μετά το pc σειρά εχει το game boy!! Εδω τώρα τι να πρωτοπώ? Πόκεμον? (το έχουμε γράψει σε προηγούμενη ανάρτηση), αστεριξ, λουκυ λουκ? Λοιπόν και εδώ θα πω τα αγαπημένα μου.
Στο ασπρόμαυρο game boy το αγαπημένο μου παιχνίδι (όχι ότι είχα και πολλές κασέτες) ήταν το super mario land! Εντάξει, τώρα τι να γράψω...Super mario είναι, τέλειο είναι! Ποιος δεν χαίρεται να παίζει με έναν ιταλό υδραυλικό που μαζεύει νομίσματα, τρώει μανιτάρια που τον μεγαλώνουν, πετάει φωτιές σε ιπτάμενες χελώνες και σπάει τούβλα με το κεφάλι του; Εδώ να εκμυστηρευτώ τον μεγάλο μου έρωτα με τον Luigi . (Ιταλοι υδραυλικοι...) :P  Θυμάστε που όποτε έβρισκε την dasy αυτή γινόταν...μύγα και εφέυγε ?? Ποτε δεν κατάλαβα γιατί να γίνει μύγα...
Στο βίντεο είναι όλες οι πίστες σε 12 λεπτα:


Επίσης στο ασπρόμαυρο gameboy είχα ένα παιχνίδι με τον μπαγκς μπανι που έπρεπε να μαζέψεις όλα τα καρότα και να αποφύγεις τους κακούς. το θυμάται κανείς; Πωπω το βρήκα στο youtube και συγκινήθηκα. Μιλάμε για απίστευτα γραφικά χαχα! Να το:

Και τώρα απο το gameboy πάμε στα ηλεκτρονικά , αυτά με τις 50 δραχμές που είχε παντού μέχρι να κλείσουν όλα μετά την ιστορία με τα φρουτάκια. Απο αυτά η αλήθεια είναι ότι δεν έπαιζα πολύ. Δεν μπορώ να γράψω ούτε για το shinobi ούτε για το street fighter. Όταν έπαιζα arcades, έπαιζα πολύ bubble bobble και puzzle bobble! Το bubble bobble είναι το πρώτο, που το ροζ wannabe δεινοσαυράκι με κίτρινη μοικάνα έπρεπε να εγκλοβίσει στις φούσκες που έβγαζε απο το στώμα του όλα τα μπλέ wannabe κουρδιστα ρομποτάκια να τα σκάσει και να μαζέψει και φρουτάκια (αν είσαι μάγκας και προλαβαίνεις).

To puzzle bobble μου άρεσε πιο πολύ, να πω την αλήθεια. Είχε περισσότερο νόημα. Το puzzle bobble είναι μεταγενέστερο, έχει δυο πράσινα δεινοσαυράκια, και πρέπει να πετύχεις με την μπάλα σου ίδιο χρώμα μπάλες ώστε να καθαρίσει το ταμπλό. Από arcades αυτά θυμάμαι να παίζω.(Και pacman και φλιπερακι). Για τα υπόλοιπα (street fighter, megaman και όλα αυτά με το ξύλο και τα αυτοκίνητα)  θα ρωτήσω κάποιο αγόρι των 90's και θα κάνω καινούριο post
:D


Αυτά τα βασικά από μένα. Πάω τώρα να παίξω λίγο με το μπλε γλυκουλικο σκατζοχιρακι που μαζεύει νομίσματα !!!

Πολλά arcades για να παίξετε online έχει αυτό το Site : http://www.classicgamesarcade.com/





Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Μη με τρυπας σαν τριαντάφυλλο

...ή αλλιώς ο τραγουδιστής-φαντομάς, ο σελέμπριτι-χαμαιλέοντας που μέχρι στιγμής δεν έχει παγιδευτεί ακόμα από τα πλοκάμια του διαδικτύου- αν google-άρεις το όνομα "Τριαντάφυλλος", θα δεις ότι υπάρχουν ελάχιστα σχετικα links, ανάμεσα σε πληθώρα απο site προώθησης κηπουρικών και καταλόγους εκκλησιαστικών ονομάτων.

φιγ.1

 Και όμως, ο Τριαντάφυλλος τη δεκαετία του ΄90 ήταν αρκετά διάσημος ώστε να αναφέρεται στο περιοδικό "Σουπερ Κατερίνα", μάλιστα θυμάμαι χαρακτηριστικά να διαβάζω για έναν από αυτούς τους ηλίθιους διαγωνισμούς που έβαζαν κάθε μήνα και το πρώτο βραβείο να είναι ένα ραντεβού με τον Τριαντάφυλλο. Τι να πεις, αλλάζουν οι εποχές... μάταια έψαχνα τώρα να βρω ποιά είναι τα τοπ τραγούδια του, ποιά άσματα έκαναν θραύση την εποχή που ήμασταν μικροί και τυγχάνω απελπιστικά άσχετη στον τομέα της ελληνικής μουσικής. Παρ'ολα αυτά, το greektube ήρθε να σώσει την κατάσταση, με ένα τρελαμένα καλτ βιντεοκλίπ από αυτά που μόνο στα 90ς ήξεραν να φτιάχνουν, μαγνητοφωνημένο απευθείας από την τηλεόραση:



Τίποτα δεν του λείπει, από τα πρωτόγονα γραφικά, τη ναϊφ γραμματοσειρά, μεχρι τα αισθησιακά φούξια σατέν σεντόνια! Αυτό λέγεται ντεμπούτο!



φιγ.2

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά θεωρώ πως τον καιρό εκείνο πρέπει να είχε σαν στυλιστικό είδωλο το Michael Jackson, βλέπε φιγ.1, 2


Αν και πια ο Τριαντάφυλλος δεν είναι πρώτο όνομα, φέτος έκανε δυναμικό comeback με το νέο του σινγκλ "Επιτέλους οι δυο μας" και έχει σεβαστό αριθμό fans (παρατηρήστε ότι ο DIOGENHS και ο piropliktos είναι οι τοπ θαυμαστές) και group στο facebook- αμ τι, εδώ έχουν οι 90ίλες(ξεδιάντροπο promotion)!


Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

koniec

Σας θυμίζει κάτι ο τίτλος του Post? Έτσι τελείωναν τα διάφορα πολωνικά/ρώσικα κλπ παιδικά και σημαίνει "the end" . Όταν ήμασταν μικροί υπήρχαν πολλά τέτοια κινούμενα στην τηλεόραση, τα περισσότερα βουβά και παίζονταν συνήθως μεσημέρι/απόγευμα. Αυτά που θυμάμαι εγώ είναι:

1. Μπολεκ και Λόλεκ
Το μπόλεκ και λόλεκ ήταν ένα απο τα αγαπημένα μου παιδικά. Το έβλεπα κάθε μέρα (δεν θυμάμαι σε πιο κανάλι παιζόταν) και παίζει να είχα δει τα περισσότερα επεισόδια! Είχα μέχρι και μπλούζα με τον Μπόλεκ και τον Λόλεκ. Απ'ότι διάβασα μόλις τώρα, είναι πολωνικό (Μέχρι τώρα νόμιζα ότι ήταν Ρώσικο), και παίχτηκε πρώτη φορά ως κινούμενο σχέδιο το 1963 και τα τελευταία επεισόδια ήταν το 1986! Ουαου, ΔΕΝ ειναι 90ίλα! Στην Ελλάδα όμως παιζόταν την δεκαετία του 90 και γι'αυτό ΕΙΝΑΙ 90ίλα! Στην Πολωνία ο Μπόλεκ και ο Λόλεκ, θεωρούνται εθνικοί ήρωες κινουμένων σχεδίων, και έχουν φτιαχτεί γι' αυτούς μέχρι και αγαλματάκια. Στα περισσότερα επεισόδια δεν μιλάνε καθόλου αλλά βγάζουν απλώς επιφωνήματα. Παρακάτω είναι το intro. (πρέπει να είναι παλιό γιατί είναι στο 902 , εγώ όταν το έβλεπα νομίζω ότι ήταν στην ετ2 ή ετ1)


Και εδώ είναι ένα επεισόδιο που θυμάμαι: που ο λόλεκ φτιάχνει έναν πύραυλο και πάει στο διάστημα.

2. Reksio (ή ρεξ)
Ο ρέξιο ήταν απο τα ίδια στούντιο που έφτιαξαν το μπολεκ και λόλεκ και εμφανίζεται κιόλας σε κάποια απο τα επεισόδια τους. Στην Ελλάδα νομίζω το έπαιζε αμέσως μετά απο το Μπόλεκ και Λόλεκ. Και αυτό ήταν χωρίς διαλόγους και το σκίτσο είναι ίδιο με αυτό του Μπολεκ και Λόλεκ. Το intro του μ' αρέσει τόσο πολύυυ , ειδικά η μουσική που έχει !!!



3. Ну, погоди! ή Nu, pogodi! ή You Just Wait! ή "Αυτό με τον Λαγό και τον Λύκο!"
Αυτό λοιπόν το παιδικό με τον Λαγό και τον Λύκο, που ποτέ δεν έμαθα πως το λένε, ήταν επίσης πολύ αγαπημένο. Δεν θυμάμαι ούτε που το έπαιζε, ούτε πότε, αλλά θυμάμαι ακόμα διάφορα επεισόδια όπως ένα με το Λούνα Παρκ και ενα αλλο με ένα τσίρκο. Έχω ακόμα ένα ξύλινο κάδρο κρεμασμένο στον τοίχο μου που έχει τον λάγο και τον λύκο ζωγραφισμένος. Επίσης έχω κάποια επεισόδια σε ένα dvd που έτυχε να βρω προσφορά σε ένα carfour πριν απο μερικά χρόνια!
Το Nu,pogodi, είναι Ρώσικο και δημιουργήθηκε το 1969 στην σοβιετική Ρωσία. Μέχρι το 2006 έβγαιναν διάφορα καινούρια επεισόδια, και είναι απο τα πιο διάσημα Ρώσικα cartoon. Σύμφωνα με την wikipedia το cartoon είχε κατηγορηθεί από κάποιους ότι είχε στοιχεία ομοφυλοφιλίας (!!) και απο κάποιους άλλους ότι έδειχνε την διαφορά ανάμεσα στην αστική και την εργατική τάξη (ο λαγός να αντιπροσωπεύει την αστική και ο λύκος την εργατική.) ! Δεν πιστεύω τίποτα απο αυτά! Είναι απλά ένα πολύ γαμάτο cartoon!!
To επεισόδιο με το τσίρκο:


4. Mumins !!!
Και ναι! Έκανα το λάθος όταν ξεκίνησα να γράφω αυτό το ποστ να πιστεύω (και δεν είμαι η μόνη) ότι οι mumins είναι και αυτό παιδικό απο κάποια χώρα του ανατολικού μπλοκ. Κι όμως δεν είναι! Είναι Σουηδό-φιλανδικό! Παρ' όλα αυτά επειδή ήθελα να το γράψω, θα το γράψω ! Και θα αλλάξει το περιεχόμενο του ποστ, από Ρώσικα κλπ cartoon σε γενικότερα ευρωπαϊκά cartoon. Εντάξει, δεν πειράζει κανέναν. Οι μούμινς λοιπόν, ήταν αυτά τα (σουηδικά και οχι Ρώσικα) ιπποποταμοειδή άσπρα πλάσματα που ήταν τόσο γλυκά και χαριτωμένα (snuggle snuggle snuggle). Αρχικά ήταν βιβλίο και κόμικ και μετά έγιναν κινούμενο. Τα έδειχνε η Ετ1, μεσημέρια νομίζω και ναι το ξέρω ότι τα αγόρια τα βαριόσασταν και προτιμούσατε να δείτε transformers αλλά εγώ τα αγαπούσα πάααρα πολύ!!!Είχε ξωτικά, εντάξει ???!!
Να και το ελληνικό intro:



Και ένα ελληνικό επεισόδιο εδώ.

5. Ε, μιας και πιάσαμε και την Σουηδία και δεν περιοριστήκαμε στο ανατολικό μπλοκ , να αναφέρω έτσι για το τέλος τον PINGU!!!! 
Πω πω, αυτό το post ξεχειλίζει από cuteness και γλυκουλύτητα! Ο pingu ήταν αυτό το γλυκούλικο πιγκουνάκι που μόλις είδα ξανά επεισόδιο αναφώνησα: " αχουτοοοοοοοο τι καλοοοοοο! " Και αυτό σουηδικής παραγωγής, φτιαγμένο με Stop Motion απο πλαστελίνη και δημιουργήθηκε το 1986 (Αυτό ΕΙΝΑΙ 90ίλα επιτέλους!)
Eπεισόδιοοοο:



Αυτά λοιπόν από τα ευρωπαϊκά κινούμενα σχέδια. Αλήθεια γιατί πλέον δεν βγαίνουν τόσο καλά και γνωστά ευρωπαϊκά cartoon? Κρίμα κρίμα!  Γενικά πάντως σαν παιδάκι (μετά τα κλασσικά αμερικάνικα Ντίσνεΐ κλπ που ήταν τα αγαπημένα μου)  ήμουν πάντα περισσότερο φαν αυτών των παιδικών παρά των γιαπωνέζικων-κινέζικων τύπου καμπαμαρου, ντραγκονμπολ κλπ.

Keywords

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ( 39 ) ΔΙΑΦΟΡΑ ( 29 ) ΜΟΥΣΙΚΗ ( 20 ) CARTOON ( 16 ) ΤΑΙΝΙΕΣ ( 13 ) ΠΑΡΤΥ ( 11 ) ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ( 10 ) ΑΤΑΚΕΣ ( 9 ) ΒΙΒΛΙΑ/ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ( 9 ) ΣΙΡΙΑΛ ( 9 ) ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ( 8 ) ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ ( 7 ) ΣΥΛΛΟΓΕΣ ( 7 ) ΣΧΟΛΕΙΟ ( 7 ) ΕΠΟΧΙΑΚΑ ( 6 ) CELEBRITIES ( 5 ) ΓΕΓΟΝΟΤΑ ( 5 ) ΚΟΡΙΤΣΙΑ ( 5 ) ΜΟΔΑ ( 5 ) ΠΑΡΕΕΣ ( 5 ) ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΕΣ ΚΑΡΤΕΣ ( 5 ) ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ( 5 ) ΤΡΟΜΑΧΤΙΚΟ ( 5 ) ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ( 4 ) video games ( 3 ) ΓΛΥΚΑ ( 3 ) ΔΗΜΟΤΙΚΟ ( 3 ) ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΠ ( 3 ) ΚΟΜΙΚΣ ( 3 ) ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ( 3 ) ΠΟΛΙΤΙΚΗ ( 3 ) ΡΟΥΧΑ ( 3 ) ΣΤΙΧΑΚΙΑ ( 3 ) ΦΑΓΗΤΟ ( 3 ) misheard ( 2 ) ΑΓΟΡΙΑ ( 2 ) ΑΝΕΚΔΟΤΑ ( 2 ) ΕΚΚΛΗΣΙΑ ( 2 ) ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ( 2 ) ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΑ ( 2 ) ΗΘΟΠΟΙΟΙ ( 2 ) ΚΟΝΣΟΛΕΣ ( 2 ) ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΑ ( 2 ) ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ( 2 ) ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ( 2 ) ΡΑΠ ( 2 ) ΣΧΕΣΕΙΣ ( 2 ) Σαπουνόπερα ( 2 ) ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ( 2 ) ΤΗΛΕΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ( 2 ) ARCADES ( 1 ) FAST FOOD ( 1 ) Gadgets ( 1 ) INTERNET ( 1 ) MODERN TIMES ( 1 ) trance ( 1 ) ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ( 1 ) ΔΙΑΚΟΠΕΣ ( 1 ) ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ( 1 ) ΕΘΙΜΑ ( 1 ) ΕΚΛΟΓΕΣ ( 1 ) ΕΝΤΕΧΝΟ ( 1 ) ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ( 1 ) ΚΑΡΑΜΕΛΕΣ ( 1 ) ΜΑΡΙΟΝΕΤΕΣ ( 1 ) ΜΕΤΡΟ ( 1 ) ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ( 1 ) ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ( 1 ) ΣΙΝΕΜΑ ( 1 ) ΣΚΥΑΔΙΚΑ ( 1 ) ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ( 1 ) ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ( 1 ) εργασιες ( 1 )