Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο

Σχολείο. Καλές εποχές, ξέγνοιαστες. Αν και γκρινιάζαμε, σχεδόν όλοι περιμέναμε να έρθει ο Σεπτέμβρης να ξανανοίξει να πάμε να δούμε τους φίλους μας να τους πούμε τις καλοκαιρινές περιπέτειες, να κάνουμε αταξίες και πάλι μια απ'τα ίδια. Πέρναμε τα βιβλία, τους βάζαμε πλαστικό κάλυμμα (γιατί ήμασταν και επιμελείς μαθητές - αν και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί *έπρεπε* να βάζουμε τέτοιο), αγοράζαμε τετράδια (2 50φυλλα για μαθηματικά και μελέτη του περιβάλλοντος και 1 100φυλλο για ορθογραφία), ντοσιέ για σκέφτομαι και γράφω (διάβαζα πριν λίγο καιρό δικά μου Σκέφτομαι και Γράφω και μιας φίλης μου, μα τι ΜΑΛΑΚΙΕΣ γράφαμε!), μολύβια, γόμες σε όλα τα σχέδια και χρώματα, κασετίνες διπλές με όλα όσα χρειαζόμασταν μέσα και όχι μόνο (τις οποίες όταν μαλώναμε βάζαμε στη μέση να χωρίζει το θρανίο στα δύο, "το μέρος μου και το μέρος σου" "το χέρι σου είναι στο μέρος μου!"), τσάντες paxos και ξερός (τις τετράγωνες τις κλασικές) με παγουρίνο και δώρο ομπρέλα και έτοιμοι για μάθημα.
Δυο πρώτες ώρες μάθημα "Γλώσσα", με ποιηματάκια του στυλ "Εμένα με λένε Σπαθή, μουστάκι στριμμένο, κορμί κορδωμένο, γαλόνια χρυσά και σπαθί" ή "Τσαφ και τσουφ και τρακ και τρακα, δες περνάει μια σακαράκα", "Είναι η Ουρανία είναι πίσω απ'το λουλούδι", "Ο παππούς του ξαδέρφου του θείου του γιου του Γκέκα" (καίγονται κύτταρα at this very moment) και την ορθογραφία με τις καρτέλες με διάφορες λέξεις που μαθαίναμε. Βέβαια μερικές φορές κάναμε και απ'το Ανθολόγιο που ήταν πιο ας πούμε "ποιητικό". Μετά Μαθηματικά, που βάζαμε τα πολύχρωμμα ξυλάκια για να μάθουμε πρόσθεση, αφαίρεση. Μελέτη του Περιβάλλοντος (πόσο τα 'σπαγε αυτό το μάθημα!) και Γεωγραφία που μας έβαζαν να ζωγραφίζουμε τους χάρτες (τους γεωφυσικούς κιόλας) και να μαθαίνουμε τους νομούς της Ελλάδας (αν και κανείς δεν τους ξέρει τελικά). Γυμναστική σε ομάδες και φανατιζόμασταν με συνθήματα (όπως "αγόρια ιππότες, κορίτσια μαύρες κότες" κλπ) παίζοντας αμπάριζα. Ούτε καν θυμάμαι πως παίζεται η αμπάριζα by the way.
Πίσω από κάθε βιβλίο το γνωστό ΟΕΔΒ, με σήμα την κουκουβάγια. Ποτέ δεν ξέραμε τι ακριβώς σήμαινε και βγάζαμε δικά μας, όπως για παράδειγμα το πιο hit "Όποιος Διαβάζει Είναι Βλάκας", ή άλλα all-time classics όπως "Ο Βαγγέλης Διαβάζει Εφημερίδα", "Ο Δάσκαλος Είναι Βαρετός" και άαααλλα πολλά. Ε λοιπόν παιδιά, τελικά το ΟΕΔΒ σημαίνει "Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων" - όσοι το ξέρατε είστε χαζοί, άντε. Απογοήτευση, αλλά όντως έτσι είναι, αν και θα 'ταν ΤΟΣΟ γαμάτο να σήμαινε όντως "Όποιος Διαβάζει Είναι Βλάκας" χο.
Νοσταλγία, γεράσαμε πια (morgana dedicated).