Ειμαι το φάντασμα με το μαυρο μάτι

Δεν θυμάμαι ποιό ακριβώς ήταν το πρώτο ανέκδοτο που έμαθα, αλλα σίγουρα η πρώτη μου επαφή με το λεκτικό χιούμορ θα ήταν ή η Ιταλογερμανικοελληνικη τριαδα ή καποιος καημένος πόντιος που πεθανε, ή ο τοτός (μερικές φορές παραλλαγμένος σε μπομπος). Τοτε που μόλις αρχίζεις να μαθαίνεις τα πρώτα σου ανέκδοτα, και όλα σου φαίνονται τόσο μα τόσο αστεία και ψαχνεις απεγνωσμένα ακροατήριο να τα πεις. Και η πλειοψηφία των  ανεκδότων των παιδικών μας χρόνων ξεκινούσαν με μια απο τις 3 ακόλουθες φρασεις:

1. "Ηταν ενας Ιταλος, ενας Γερμανος και ένας Έλληνας "(πολυ αργοτερα σκεφτηκα ότι αυτό ειναι κατάλοιπο της κατοχής! Ποτε δεν ήταν ας πουμε Γαλλος, Φιλανδός ή Ισπανός ο χαζος "αντιπαλος" του Ελληνα που εκανε την εξυπναδα στο τελος)

2. "Πως πέθανε ο τελευταίος ποντιος ...."(οτιδήποτε, απο περιπτεράς μέχρι ηλεκτρολόγος)

3. "Γιατι οι πόντιοι..." 

4. Ηταν ο τότος/μπόμπος/γιωρικάς και κωστίκας

Ενα από τα πρώτα πρώτα ανέκδοτα που θύμαμαι να λέω σε όλο τον κοσμο ήταν το ανέκδοτο με το  φαντασμα μαύρο μάτι.(Αληθεια πως μπορει να ειναι ενα φαντασμα με ενα μαυρο ματι ? ) "Ηταν ένας Ιταλος ενας Γερμανος και ενας Ελληνας (φυσικα) και πάνε σε έναν πύργο. Ανεβαίνουν στο τελευταίο δωμάτιο και μπαίνει πρώτα μέσα ο Ιταλος, ακούγεται μια φωνή "Είμαι το φάντασμα με το μαύρο μαααατι" Τρομαζει ο Ιταλος και πηδάει απο το παραθυρο. Μπαινει ο Γερμανος στο δωμάτειο ακουγεται παλι η φωνη "Ειμαι το φαντασμα με το μαυρο ματιιι" Πηδαει και Γερμανος τρομαγμένος απο το παραθυρο. Μπαίνει και ο Ελληνας. Ακουγεται παλι "ειμαι το φαντασμα με το μάααυρο μάτι" και απανταει ο Ελληνας "Σκασε μην σου μαυρισω και το αλλο" " 

Ειναι χαζο αλλά πραγματικά δεν ξέρω ουτε ενα παιδι της ηλικιάς μου που να μην το ξερει.

Κατα την γνώμη μου όμως τα ανέκδοτα που είχαμε ξεκάνει όλη την ποντιακή φυλή ήταν πιο έξυπνα και πιο σπλατερ.

Αντιπροσωπευτικά δείγματα

"Πως πέθανε ο τελευταίος Πόντιος περιπτερας? " " Τον φαγαν τα δρακουλίνια"

"Πως  πέθανε ο τελευταίος Πόντιος καρατεριστας?" "Αντι να πει καρατε είπε βαρατε"

"Πως πεθανε ο τελευταιος Πόντιος ποδοσφαιριστής?" "Κάηκε στο ζέσταμα"

"Γιατί οι πόντιοι βάζουν την εφήμεριδα στην κατάψυξη ?" "Για να είναι φρέσκα τα νεα"

Η κύρια και μεγαλύτερη πηγή ανεκδότων ήταν τα μινί βιβλιαράκια που έδιναν τα σαϊνια. Καποτε είχα ολοκληρη συλλογή απο αυτά , που πρέπει να πετάχτηκε σε ανύποπτο χρονο μαζί με την συλλογη μου με τις τρελόμπαλες και τα αλμπουμ απο την κουκουρουκου. :(

Επίσης υπήρχαν και κάτι βιβλία με 90's εξοφυλλα, συνηθως με το πρόσωπο ενός αγοριού που ήταν σαν αμερικανάκι και εγραφαν με κοκκινα γραμματα "Ανεκδοτα για παιδια" και τα πουλούσαν κατεξοχήν στις εκθέσεις βιβλίων. Ειχα ενα τετοιο. Ενταξει εκει το επίπεδο τον ανεκδότων ήταν πιο χαμήλο και απο τις γελειογραφίες που έχει "το Τεστ". Οι πόντιοι μπροστά τους είναι ακαδημαϊκο χιουμορ.