Φουσκωτά μπουφάν και κίτρινα αρβυλάκια

Τί διαλέγει η μαμά σου να φορέσεις αν είσαι ενα fashion forward παιδί των 90ς;

• Μπουφάν που προορίζονται για τον αρκτικό κύκλο: όσο πιο ογκώδες, τόσο πιο μοδάτο. Άλλο που ζούμε στη Μεσόγειο, αλλά δε βαριέσαι- you have to suffer to be beautiful... Βγαίνουν σε αμέτρητα χρώματα, αλλά όσο πιο γυαλιστερά και φανταχτερά, τόσο το καλύτερο

• Δεν πρέπει να υπάρχει άτομο που να μην είχε αυτά τα μποτάκια με το σήμα ellesse και τα κιτρινοπορτοκαλί κορδόνια. Αν δεν είχες και εσύ τέτοια, δεν μπορούσες να ανταπεξέλθεις στις κακοτράχαλες επιφάνειες των ασφαλτοστρωμένων δρόμων και πλακόστρωτων πεζοδρομίων της Αθήνας (ή της πόλης σου) και οι γονείς των άλλων παιδιών στραβοκοιτάζαν τους γονείς σου που σε παραμέλησαν έτσι. Να σημειώσω ότι για οποιαδήποτε δραστηριότητα στην εξοχή, φοράγαμε πάντα τα σαπισμένα, τρύπια μας αθλητικά παπούτσια που έμπαζαν νερό από παντού. Μέχρι και στη θάλασσα είχαμε κολυμπήσει με αυτά (από μικροί στα καλτ)!

• Για να μην πάθεις ηλίαση/έγκαυμα part I: Ψάθινο καπέλο με λουλούδι κολλημένο στο γείσο. 
• Πάνινα παπουτσια χωρίς τα κορδόνια, αλητεία κι ετς!

• DiCaprio-mania*: είναι 1998 και είσαι γένους θηλυκού, πράγμα που σημαίνει ότι θα κουρευτείς σαν το Λεονάρντο Ντι Κάπριο στον Τιτανικό (έτσι θα ήθελες), ή τελείως κοντά, αν είσαι πιο αλτέρνατιβ τύπος
• New Balance: τα αθλητικά που φόραγες στα 11, μπορεί να μην σου παρείχαν νέα ισορροπία, αλλά είχαν την πρωτοφανή ιδιότητα να διαλύονται (μιλάμε για ολόκληρα κομμάτια τους να πέφτουν) μεσα στους πρώτους 3 μήνες χρήσης
• Για να μην πάθεις ηλίαση/έγκαυμα part IΙ: οβάλ γυαλιά ηλίου(το photoshoot είναι μια ευγενική προσφορά της zewasoft-αυτή η καταραμένη αλλεργία στη γύρη εμφανίστηκε εκεί γύρω στα 10 μου)

*ο όρος απαιτεί περαιτέρω εξήγηση η οποία θα δοθεί σε μετέπειτα αναρτήσεις

• Για να μην πάθεις ηλίαση/έγκαυμα part IΙΙ: καπελάκι με γείσο όπως φαίνεται στην εικόνα. Βγαίνουν σε άπειρα χρώματα και μοτίβα, αλλά το υπέρτατο κουλ είναι είτε το σήμα των Chicago Bulls, είτε το No Fear.Δεν ξέρω για εσάς, αλλά η ψύχωση των γονιών μου να μου φορέσουν σώνει και καλά καπέλο, με οδήγησε στο να τα μισώ θανάσιμα μια για πάντα. 
• Μπανάνα: αξίζει να αφιερώσω ολόκληρο ποστ για το εν λόγω αξεσουάρ, οπότε δεν θα το αναλύσω παραπάνω εδώ, απλά θα αναφέρω ότι εγώ κι η αδερφή μου είχαμε από ένα η καθεμιά, από διαφανές PVC στην αποκρουστική απόχρωση που βλέπετε, με κιτς λεπτομέρειες του τύπου κουνελάκια, λουλούδια κλπ. Και ήταν πάντα γεμάτα με τσαλακωμένο αλουμινόχαρτο από το σάντουιτς που είχαμε για το διάλειμμα!

Τελευταίο μπόνους- εδώ δεξιά, το τυπικό στυλ που μας συνόδευσε σε όλα τα χρόνια του δημοτικού!